عصمت ائمه و غلو در مورد آن
اهل سنت به خوبی به فضیلت و اهتمام اهل بیت†در دین واقفند. اما معتقدند این مقام مانع از انجام اشتباهات و لغزش‌های احتمالی که طبیعت بشر مقتضی آن است، نخواهد بود. حتی پیامبران از اشتباه مصون نبوده‌اند. پیامبر اسلام جفرموده است: «كُلّ بَنِی آدَمُ خَطَاء وَخَیْرُ الْخَطَائِیْنَ التَّوَّابُوْنَ». «همه فرزندان آدم خطا کاراند و بهترین خطا کنندگان توبه کنندگانند». چه بسا پیامبرانی که پروردگارشان آنان را سرزنش نموده و برخی از مواضع‌شان را تصحیح کرده است.
چنانکه طرف خطاب خداوند در سوره عبس آیات ۱ تا ۱۱ پیامبر گرامی اسلام جاست, که می‌فرماید:
﴿ عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ ١ أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ ٢ وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ ٣ ﴾[عبس: ۱-۳]. «رو ترش کرد و اعراض نمود بسبب آنکه بیامد پیش او نابینا, چه چیز خبردار کرد شما را شاید وی پاک می‌شد (از گناهان بسبب پند شما)».
و یا در آیۀ ۴۳ سورۀ توبه خداوند خطاب به پیامبر اسلام جفرموده است: ﴿ عَفَا ٱللَّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمۡ ﴾[التوبة: ۴۳]. «عفو کندخدا تو را چرا اجازه دادی به آن‌ها».
همچنین در آیه ۳۷ سورۀ احزاب خداوند در مورد پیامبر اسلام جمی‌فرماید: ﴿ وَتُخۡفِي فِي نَفۡسِكَ مَا ٱللَّهُ مُبۡدِيهِ وَتَخۡشَى ٱلنَّاسَ وَٱللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخۡشَىٰهُ ﴾[الأحزاب: ۳۷]. «و پنهان می‌کردی در ضمیر خود آنچه خدا آشکار کننده آنست و از مردم‌می‌ترسیدی و خداوند سزاوارتز است به آن که از او بترسی».
همچنین قرآن درباره حضرت عیسی÷چنین فرموده است: ﴿ وَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ ٨٧ ﴾[الأنبیاء: ۸۷]. «و یاد کن ذالنون را چون خشمگین برفت، پس گمان کرد که بر وی سخت نگیریم، پس ندا کرد تاریکی‌ها (در شکم ماهی) که هیچ معبودی به حق نیست جز تو، پاکی تو راست، بیشک من از ستمکاران بودم».
و یا در سوره هود آیه ۷ از قول نوح÷چنین می‌خوانیم: ﴿ قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسَۡٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ ٤٧ ﴾[هود: 4۷]. گفت: «پروردگارا بیشک به تو پناه می‌برم از اینکه بپرسم از تو آنچه را که مرا بدان‌آگاهی نیست و اگر نیامرزی و رحمت نکنی مرا از زیانکاران خواهم بود».
و نیز قرآن از قول حضرت ابراهیم÷می‌فرماید: ﴿ وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيَٓٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ ٨٢ ﴾[الشعراء: ۸۲]. «و آنکه توقع دارم که بیامرزد گناهانم را در روز قیامت».
وقتیکه پیامبران خدا چنین هستند آیا اعتقاد به عصمت ائمه طعن و توهین به ایشان و طبیعت بشری آن‌ها نیست؟خداوند سبب آفرینش بندگانش را در یکی از آیات قرآن چنین می‌فرماید: ﴿ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗا﴾[الملک: ۷۲]. «تا شما را بیازماید که عمل کدامتان نیک و شایسته‌تر است».
بنابراین، هیچ مخلوقی خارج از محدوده این آزمایش الهی نیست. خداوند عصمت را فقط از صفات و خصوصیات فرشتگان قرار داده و هیچ یک از افراد بشر را در این صفت به فرشتگان نیفزوده است.
خداوند می‌فرماید: ﴿ لَّا يَعۡصُونَ ٱللَّهَ مَآ أَمَرَهُمۡ وَيَفۡعَلُونَ مَا يُؤۡمَرُونَ﴾[التحریم: ۴]. «فرشتگان را از دستورات خداوند سرپیچی‌نیست و به آنچه دستور داده می‌شوند عمل می‌کنند».