خمس
خمس نقش اساسی و مهمی در مسئله بقای مذهب شیعه ایفا می‌کند.
بر طبق اعتقادات شیعه، پیروان این مذهب باید خمس یعنی یک پنجم درآمد و کسب و کار خویش را به مراجع وامامانشان بدهند این منبع درآمد عظیمی برای مراجع شیعه است و باعث جمع‌آوری ثروت زیادی توسط آنان می‌شود. توجیه شرعی که مراجع و علماء شیعه جهت اخذ خمس کسب و کار مردم به آن متوسل می‌شوند برداشت و تفسیر نادرست آنان از یکی از آیه‌های قرآن است که می‌فرماید: ﴿ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّمَا غَنِمۡتُم مِّن شَيۡءٖ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ ﴾[الأنفال: ۴۱]. ترجمه: «و بدانید که آنچه غنیمت یافتید از هر چیز یک پنجم آن از خدا و رسول و خویشاوندان (او) و یتیمان و مساکین و مسافرین است».
این آیه را اینگونه تفسیر و از آن استنباط می‌کنند که سهم خدا و رسول خدا و ذی القربی باید به امام و قائم مقام رسول پرداخت شود [۷۲].
اما در واقع آنچه که در این آیه آمده مربوط به غنائم جنگی است و بر خلاف آنچه که شیعیان می‌گویند هیچگونه ارتباطی به کسب و کار و تجارت مردم ندارد. بررسی در سیرت پیامبر جنیز نشانگر این است که هیچ موردی وجود ندارد که‌ایشان از کسب و کار مردم سهمی برای خودشان مطالبه کرده باشند. همچنین مؤرخینی که در کتاب‌های‌شان راجع به جمع‌آوری زکوة در زمان خلفاء و اهل بیت مطالبی رانوشته‌اند به این نکته که از کسی خمسی مطالبه شده باشد هیچگونه‌اشاره‌ای نکرده‌اند. محمد بن حسن طوسی که از بزرگترین فقاء شیعه در قرن پنجم هجری و مؤسس حوزه علمیه نجف‌است در کتاب فقهی معروفش هیچگونه اشاره‌ای به خمس نکرده است این در حالی است که در ان کتاب تمامی مسائل فقهی اعم از کوچک و بزرگ بیان شده است. همین دلایل و دلایل دیگری که به بعضی از آن‌ها نیز اشاره خواهیم کرد باعث شده‌اند تا بعضی از فقهاء شیعه مجبور به حرام اعلام کردن دریافت خمس از کسب و کار مردم شوند. از جمله فقیه شیعه احمد اردبیلی ملقب به مقدس اردبیلی.
مراجع و آخوندهای شیعه با سوء استفاده از ناآگاهی مردم اقدام به انباشت ثروت عظیمی می‌کنند و در نتیجه بیشتر بدنبال منافع مادی هستند. تصور کنید اگر نذرهایی را که توسط مردم بر مزارها و بارگاه‌های ائمه و امام‌زادگان تقدیم می‌شود و در نتیجه به مراجع و آخوندهای شیعه می‌رسد به خمسیکه آن‌ها دریافت می‌کنند، بیفزائیم چه سرمایه هنگفتی توسط این مراجع و آخوندها جمع‌آوری می‌شود.
علاوه بر این زنانی هستند که صیغه خود را توسط مراجع و آخوندهای شیعه، افتخاری بس بزرگ می‌دانند مجموعه این عوامل باعث می‌شود که مراجع و آخوندهای شیعه ثروت‌مندترین و خوش شانس‌ترین افراد در بهره‌وری از لذائذ دنیوی باشند.
این‌ها همه از فریبندگی این مذهب است و موجب می‌شود که علماء و آخوندهای شیعه غرق در مادیات و لذائذ دنیوی باشند و از اتخاذ مواضع به حق و اعتراف به خرافات و باطیلی که اساس و بنیان مذهب شیعه بر آن استوار است، خودداری کنند.
و به‌راستی چه خوب بود اگر مراجع و آخوندهای شیعه از خوردن به ناحق اموال مردم دست می‌کشیدند و نسبت به لذائذ دنوی رغبتی نمی‌داشتند و باری بدوش مردم نمی‌بودند.
[۷۲] مراجعه شود به کتاب مجمع البیان در تفسیر قرآن ج۴ ص۵۴۳ از فضل بن حسن طبرسی.