ایمان به ولایت اهل بیت و پاداش آن
شیعیان معتقدند که هرکس معتقد به ولایت اهل بیت باشد به بهشت خواهد رفت اگر چه گناهان بسیاری مرتکب شدهباشد! به ابیعبدالله منسوب شده که ایشان گفتهاند: «خداوند دوهزار سال قبل از آفرینش کائنات کتابی نوشت که هنوز نزد خداوند و زیر عرش او است. آن کتاب میگوید: ای شیعیان آل محمد من شما را بخشیدم پیش از اینکه نافرمانی مرا بکنید. هرکس در حالی بمیرد که منکر ولایت آل محمد نباشد من او را در جنت جای خواهم داد» [۱۵].
در تفسیر منهج الصادقین از فتح الله کاشانی ج۳ ص۱۱۰ آمده است: دوستی علیسچنان نیک است که با وجود آن انجام هیچ کار بدی زیانی ندارد.
عبدالله انصاری شیعه در کتاب مع الخطیب فی خطوط العریضة ص۱۲ مینویسد: دوستی اهل بیت آنچنا گناهان را پاکمیکند که باد برگ درختان را فرو میریزد.
در کتاب کافی، الروضة ج۲ ص۷۲ آمده است: شیعیان مرفوع القلم هستند اگر چه گناهانشان به قدر قطرههای باران وزیادی شنها باشد.
در مقدمه تفسیر البرهان ص۲۳ آمده است که خداوند فرمود: علی بن ابی طالب حجت من بر بندگان است. کسی که اورا شناخت او را به جهنم نخواهد برد گرچه نافرمانی مرا بکند و به بهشت داخل نخواهم کرد کسی را که قدر او را نشناسدگر چه اطاعت مرا کرده باشد.
در «الكافی، الروضة فی الرفوع» ج۸ آوردهاند: شخصی به نزد یکی از ائمه اهل بیت رسید و گفت: من روزه داران را دوست دارم اما روزه نمیگیرم و نماز گذاران را دوست دارم اما نماز نمیخوانم. آن امام در جواب گفت: تو با کسانیمحشور میشوی که آنها را دوست داری.
در کتاب «الرجال الکشی» ص۱۱۱ میخوانیم: اهل بیت به زیاده رویهای شیعیان و طرفدارانشان پی برده بودند، چنانکه امام زین العابدینسگفت: یهودیان نسبت به عزیر از حد گذشته و درباره او هرچه خواستند گفتند پس نه عزیر از آنها و نه آنها از عزیرند و مسیحیان نسبت به حضرت مسیح از حد گذشته تا جائیکه درباره او هرچه خواستند گفتند پسنه عیسی از آنها و نه آنها از عیسی هستند، و قومی از شیعیان ما در حق ما آنچنان افراط روا میدارند که یهود در مورد عزیز و مسیحیان در مورد عیسی روا داشتند، پس نه آنها از ما و نه ما از آنهائیم.
روایت است از علیسکه فرمود: «در مورد من دو گروه هلاک خواهند شد. دوستدار افراطی که دوستی او باعث عدول وی از حق میشود و دشمن افراطی که بغض و کینه وی را از حق دور میکند و بهترین گروه در مورد من گروه وسط و میانه هستند» [۱۶].
محدث شیعه کشی در کتابش رجال الکشی ص: ۲۵۷ از قول امام جعفر صادق÷مینویسد: ما از شر دروغگوئی که به ما افترا میبندد در امان نخواهیم بود. در ص: ۲۵۹ از قول ایشان میآورد: وضع ما چنان است که کسی با ما بیش از آنان که به دروغ خود را به ما نسبت میدهند، دشمنی نخواهد کرد.
[۱۵] البرهان ج۳ ص۲۲۸. [۱۶] نهج البلاغة، ج: ۲ ص: ۸.