جمع کردن نمازها
شیعیان نمازهای «ظهر و عصر» و نمازهای «مغرب و عشاء» را جمع کرده و با هم می‌خوانند. این بدعت دیگری است که معارض قول خداوند متعال است که می‌فرماید: ﴿ إِنَّ ٱلصَّلَوٰةَ كَانَتۡ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ كِتَٰبٗا مَّوۡقُوتٗا﴾[النساء: ۱۰۳]. «هر آئینه نماز بر مؤمنین فرض است و در وقت معین کرده شده».
پیامبر جنیز هر یک از نمازها را در وقت خودش بجای می‌آوردند. الا در بعضی موارد و شرایط استثنایی مانند مواقعی که ایشان بیمار بودند یا در شب‌های بارانی و یا هنگامی که حادثه غیر مترقبه‌ای روی می‌داد و صرفاً در اینگونه موارد نمازها را جمع می‌نمودند. عمل شیعیان در جمع کردن نمازها حتی مغایر روایاتی است که در کتب خود شیعیان آمده است. منجمله در «نهج البلاغة« ج۳ ص۸۲ از علی‌سروایت شده که خطاب به استانداران و مسئولین شهرها گفته است: نماز ظهر را با مردم بخوانید تا آن هنگامی که خورشید به غرب متمایل و هوا رو به سردی گذارد، و نماز عصررا بخوانید آن هنگام از روز که سایه اشخاص دو برابر قدشان و خورشید صاف است، نماز مغرب را بخوانید آن هنگام که روزه دار افطار می‌کند و نماز عشاء را بخوانید به آن هنگام که شفق ناپدید شد و تا آخر شب.