الرجعة للانتقام «بازگشت برای گرفتن انتقام»
یکی دیگر از معتقدات شیعه رجعت یا بازگشت مهدی امام دوازدهم است و می‌گویند که یکی از اهداف اساسی بازگشت امام دوازدهم گرفتن انتقام است. آن‌ها می‌گویند چون مهدی از سردابی که در آن مخفی شده است، بیرون بیاید خداوند اهل بیت و همچنین دشمنان اهل بیت که خلافتشان را غصب کرده‌اند زنده می‌کند، (منظور شیعیان از دشمنان اهل بیت و در رأس آن‌ها ابوبکر و عمر و عثمان‌شاست) و امام مهدی گردن غاصبان خلافت اهل‌بیت را می‌زند و بدینوسیله انتقام اهل بیت را می‌گیرد. (یعنی که هدف انتقام است نه نجات جهان از ظلمت و گمراهی و گستردن عدل و داد) باید پرسید فایده زنده کردن بقول آن‌ها دشمنان اهل بیت و مجدداً گردن زدن و کشتن آن‌ها درچیست؟!.
در تفسیر صافی ج۱ ص۱۷۲ آمده است چون مهدی از سرداب بیرون آید ریه و نسل قاتلان امام حسین را به جرم اعمال پدرانشان خواهد کشت. شخص مهدی ۵۰۰ نفر از قریش و معاویه و یزید را گردن زده و نیز عائشه همسر پیامبر جرا شلاق (حد) خواهد زد.
این قول و گفته شیعیان که نسل و ذریه قاتلان حسین‌سبه جرم کارهای پدرانشان مجازات شده و به قتل می‌رسند مشابهت زیادی با فکر و عقیده مسیحیان دارد که می‌گویند:
«الخطیئة الاولی الموروثة» به این معنی که بار گناه و اشتباه پدران را فرزندان حمل می‌کنند و هرگاه فرزندی از آنان بدنیا بیاید گناه پدر بر گردن فرزند خواهد بود.
این عقده و قول شیعیان مغایر فرموده خداوند است که در قرآن می‌فرمایند: ﴿ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰ ﴾[الأنعام: ۱۶۴]. «هیچ‌کسی بار گناهان دیگری را حمل نخواهد کرد».
حال اگر فرض کنیم آنطور که آن‌ها می‌گویند ابوبکر و عمرباشتباه و یا ظلم کرده باشند، اما چگونه است که مهدی ادعایی آن‌ها در اندیشه مجازات همسر پیامبر جاست؟ مگر نه این است که خداوند فرموده همسران پیامبر جمادران مؤمنین هستند. آیا توصیف عائشه توسط قرآن بعنوان مادر مؤمنان نشانگر طهارت و مبرا بودن ایشان از تهمت و افترایی که شیعیان نسبت می‌دهند نیست.
سؤال اینجاست شیعیان چگونه خواستار وحدت شیعه و سنی می‌شوند در حالی که معتقد و منتظر رجعت هستند تا به زعم خودشان در آن روز از اصحاب پیامبر جانتقام بگیرند. شیعیان به اهل سنت نسبت می‌دهند که آن‌ها اموی‌هستند، کما اینکه مداوماً اصحاب پیامبر جرا مورد طعن و لعن قرار می‌دهند. شیعیان در این مورد (البته ناخواسته و ندانسته) موجد رحمت و بخشایش و ثواب برای اصحاب پیامبر جهستند، چرا که با هر ناسزاگوئی به اصحاب پیامبر جخداوند بر اجر و ثواب صحابه می‌افزاید. چگونه می‌توانیم بپذیریم کسانی که نسبت به نزدیک‌ترین اصحاب و یاران پیامبر جحقد و کینه دارند با ما که افتخار رهروی و پیروی از پیامبر جو اصحابش را داریم سر دوستی و برادری خواهند داشت!.