نگاهی به احکام کفاره ها

پرسش هشتم: دربارۀ بیانِ انواع ظهار

ظهار بر سه نوع می‌باشد به این معنی: ظهار یا قطعی است، یا معلق و یا موقت.

ظهار قطعی و منجر به این صورت است که مرد به همسرِ خود بگوید: «أنتِ عَليَّ كَظَهْرِ أُمِّي»؛ «تو بر من مانند پشت مادرم هستی».

ظهار معلّق، به این شکل است که مرد به همسر خود بگوید: «إن جاءَ فلانٌ من النَاسِ فَأَنتِ عليَّ كظهرِ أمّي»؛ «اگر فلان شخص از جانب مردم بیاید، تو بر من مانند پشت مادرم هستی».

ظهار موقت به این ترتیب است که مرد به همسرِ خود بگوید: «أَنتِ عليَّ كَظَهْرِ أُمِّي شَهرَ رَمَضانَ»؛ «تو در ماه رمضان، بر من چون پشت مادرم هستی».

حکم این سه نوع ظهار به ترتیب به این صورت می‌باشد:

نوعِ اول: در همان حال ظهار محسوب می‌شود.

نوعِ دوم: هرگاه فلان شخصِ معیّن شده از جانب مردم بیاید گفتۀ او ظهار می‌گردد و به محض آمدنش کفّارۀ ظهار بر مردِ ظهارکننده واجب می‌گردد.

نوعِ سوم: هروقت ماه رمضان فرا رسید و مرد در آن با همسر خود عمل مقاربت را انجام دهد گفتۀ او ظهار می‌گردد و پرداخت کفّاره بر او واجب می‌باشد. امّا اگر در ماه رمضان با همسر خود عمل مقاربت را انجام نداد، پرداخت کفّاره بر او واجب نمی‌گردد.