ج) شرک، ظلم عظیم است
شرک ظلم عظیم است. ظلم به حقیقت، ظلم به خود و دیگران است. ظلم به حقیقت است. زیرا بزرگترین حقیقت موجود، یکتا بودنِ خدا، ایمان به پروردگار واحد و نپذیرفتن حکم غیر خدا است، امّا مشرک غیر از خدای یکتا، خدایی دیگر، ربّی دیگر و حاکمی دیگر را میپذیرد. پس به حقیقت ظلم کرده است.
شرک ظلم به خود شخص نیز هست، زیرا مشرک خودش را بندهی مخلوقی چون خود یا پستتر از خود قرار میدهد در حالی که خدا او را آزاد آفریده است.
شرک ظلم به دیگران نیز هست، زیرا چیزی را شریک خدا قرار میدهد که شایستگی آن مقام را نداشته و حق او نیست.