نخست: نامهای او
مهدی، محمد، قائم، غائب، صاحب، حجت، خائف، خلف، ابوصالح، ناحیه مقدس، آواره، صاحب کُره اسب سفید و یاور و کمک و نامهای فراوان دیگر تا جایی که تعداد آنها به ۱۸۲ اسم میرسد، چنانکه نوری طبرسی ذکر میکند [۴۳].
همچنین از نامهای او- نام چهل و هفتم او چنانکه نووی میگوید- خسرو مجوس است، پس چطور مجوس به صاحب زمان نفوذ پیدا کرده است! همچنین از نامهای او: اقیذمو، ایزدشناس، ایستاده، پرویز، بنده یزدان، خجسته، فیروز، خداشناس، سروش ایزد، زندافریس، شماطیل، فرخنده و کوکما است [۴۴]. و سایر نامهای که نوری طبری در کتابش «النجم الثاقب في أحوال الحجة الغائب» ذکر کرده است.
[۴۳] نگا: النجم الثاقب فی احوال الحجه الغائب، نوری طبرسی، ص۲۶۶. [۴۴] خواننده این نامها تعجب میکند و از خود میپرسد؛ آیا مگر مهدی عرب و از نسل شریف هاشمی نيست؟! پس این نامها چیست؟ گویی که تجسم باقیمانده تمام ادیان بتپرستی این دنیا است.