دلیل ششم:
خطی که جواب سؤالاتی را که نایبان از مهدی میگرفتند، با آن نوشته میشد، سِرّی بود. عثمان بن سعید عمری با سؤالاتی نزد مهدی منتطر رفت، پس برگشت و گفت: این جواب سؤالاتی است که مهدی منتظر داده است و کسی خط و نوشته آن را نمیدید، سپس بعد از او پسرش محمد آمد و خط همچنان سری بود و کسی آن را نمیدید. و در زمان نائب سوم حسین بن روح نوبختی و نائب چهارم علی بن محمد سیمری نیز اینگونه بود. حرص و پافشاری آنها برای مخفی کردن خط مهدی به این دلیل بود که دروغشان آشکار نشود.
بنابراین دستخطها اختلاف پیدا کرد و خط عثمان بن سعید عمری غیر از خط پسرش و خط حسین بن روح و خط علی بن محمد سیمری بود. چون اصلاً مهدیای وجود نداشت، به همین دلیل خطها سرّی و پوشیده ماند تا کسی از آن مطلع نشود و از مهدی روایت کردهاند که گفت: هیچ کس از خط ما مطلع نمیشود [۱۴۰].
[۱۴۰] تهذیب الاحکام، ۱/۳۸-۳۹؛ الفصول العشرة، مفید، ص۲۲؛ خاتمة المستدرک، ۳/۲۲۶.