دلیل يازدهم:
یادداشتهایی که از جانب مهدی و با خط او ميآمد امروزه اثری از آنها باقی نمانده، پس چرا نایبان آن را نگهدارى نکردند، تا دلیل بر صدقشان باشد؟! [۱۴۵].
[۱۴۵] اشکالی بجا: محمد آصف محسنی میگوید: دو سؤال پیش میآید: ۱- اموالی که شیعیان به امام غایب و قبلاً به عسکریها میدادند؛ آیا خمس غنایم بود؟ یا خمس سود کالا بود؟ یا هدیه بود؟ در روایت چیزی بیان نشده است که از آن فهمیده شود و مقدار آن نیز بیان نشده است و این چیز عجیبی است. ۲- مفهوم روایات این است که قائم بر گرفتن اموال مذکور اصرار داشته است و همچنین عسکریها، و امام جواد نیز اینگونه بودهاند. سؤال مهم این است كه این چهار امام و مخصوصاً امام مهدی؛ چرا حکم اموال مذکور را در زمان غیبت کبری برای شیعیان بیان نکردند؟ به نظر من این سؤال جواب عاقلانهای ندارد مگر اینکه گفته شود که امام مهدی این اموال را برای خودش خواسته است هر چند که هدیه بوده باشند و خداوند روزی او را در اموال مؤمنان قرار داده است و اما در زمان غیبت کبری راه دیگری برای او قرار داده شده که این احتمال وجوب خمس سود کالاها را نمیکند. والله اعلم، مشرعة بحار الانوار، ۲/۲۱۸.