پروتکل شماره ۲

- تا آنجا که مقدورمان باشد، باید از بروز جنگى که بسود ناحیه‌‏اى خاص منجر شود، جلوگیرى کنیم. آنگاه جنگ را به صحنه اقتصاد مى‏کشانیم تا طرفین متخاصم به خوبى تسلط همه جانبه ما را دریافته و تسلیم عوامل بین ‏المللى ما شوند. حقوقى بنام حقوق بین ‏الملل وضع خواهیم کرد که جایگزین حقوق ملى کشورها شده و ناظر بر روابط بین ملل باشد، همانگونه که قوانین حقوقى یک کشور، بر روابط افراد آن کشور نظارت دارد.

- اطاعت بى‏چون و چرا از مهمترین شرایطى است که ما براى انتخاب مدیران در نظر مى‏گیریم و هیچ ضرورتى ندارد که آن‌ها در زمینه مدیریت تحصیلات و اطلاعاتى داشته باشند. این گونه مدیران همچون مهره شطرنج در دست مشاوران و متخصصانى خواهند بود که ما از کودکى آن‌ها را براى اداره امور جهان تربیت خواهیم کرد. همانطورى که نیک مى‏دانید این گونه مشاوران را طورى تربیت مى‏کنیم که براى احراز مقام‌هائى که به آن‌ها محول مى‏شود، واجد شرایط باشند. بعلاوه آن‌ها را در زمینه امور سیاسى، تاریخ و تحلیل وقایع، آموزش مى‏دهیم. مى‏دانیم که غیریهودی‌ها طورى تربیت شده‏اند که نمى‏توانند وقایع تاریخى و مشاهدات خود را بدون پیشداورى تحلیل کرده و از این تحلی‌ها نتیجه عملى بگیرند و یافته‌‏ها را راهنماى عمل خویش قرار دهند. بنابراین، ضرورتى ندارد که ما به آن‌ها اهمیت بدهیم. بگذار که سرگرم شوند و عمرى را در آرزو و امید بسر ببرند و به خاطرات گذشته خویش دل خوش نمایند. بگذار خود را با اصولى که ما به نام علم (تئورى) به آن‌ها دیکته کرده‌‏ایم سرگرم کنند. با توجه به این هدف ما به یارى مطبوعات (رسانه‌‏هاى گروهى) اعتماد غیر یهودی‌ها را به صحت این تئورى‏ها جلب مى‏کنیم. روشنفکران غیریهودى علوم را به طور مجزا از هم مورد تحقیق قرار مى‏دهند و بى‏آنکه خود متوجه باشند، اطلاعات فراوان و نتایج گرانبهائى را فراهم مى‏آورند ولى آن‌ها را در متن عمل پیاده نمى‏کنند. اما عوامل ما اطلاعات به دست آمده از این گونه تحقیقات را با هم تلفیق و ترکیب کرده تا به یک کل دست یابند و فکر خود را در جهت خواست‌هاى ما پرورش دهند.