پروتکلهای یهودیان و صهیونیسم

فقر اسلحه ماست

- زنجیرى که انسان‌ها را به دام و تله فقر مى‏بندد، به مراتب محکم‌تر از زنجیر بردگى است. به بیان دیگر، از زیر یوغ بردگى مى‏توان بخوبى آزاد شد ولى رهائى از زیر یوغ بینوائى و فقر بسیار دشوار است. ما در قانون اساسى خود، حق رفاه مادى توده‌‏ها را به صورتى خیالى اما نه به گونه‏اى واقعى گنجانیده‌‏ایم و هرگز هم به این حق جامه عمل نمى‏پوشانیم. اگر َقرار شود که هر فرد حق گفتن هر حرفى را داشته باشد، اگر قرار شود که هر روزنامه نویسى حق نوشتن هر مطلبى را اعم از خوب و بد پیدا کند، اگر هر کارگر زحمتکش و پرولترى، که دست تقدیر او را به کار وابسته کرده است، از لحاظ اقتصادى خود کفا باشد و نیز اگر بداند که قانون اساسى منافعش را تضمین نمى‏کند، فردا براى انتخاب نمایندگان بپاى صندوق رأى نمى‏رود و به نمایندگان که در واقع عوامل دست نشانده ما هستند، رأى نمى‏دهد. براى آنکه چنین وضعى پیش نیاید، بسیارى از اصولى که رفاه اقتصادى او را تضمین مى‏کنند از متن قانون حذف مى‏کنیم و در عوض فقط به او حق اعتصاب اعطاء مى‏کنیم تا از این طریق وابستگى‏اش به رفقاى هم مسلکش و نیز شرایطى که کارفرمایش بر او تحمیل مى‏کند، بیشتر شود.