پروتکل شماره ۱۸

- چون بسیارى از توطئه‏گران فقط حرف‌هاى توخالى مى‏زنند، لذا تا زمانى که مرتکب فعالیت‌هاى آشکارى نشوند، دست روی‌شان نمى‏گذاریم. ولى افرادى را بنام ناظر، به میان آن‌ها مى‏فرستیم. باید بخاطر داشت که اگر دولتى بخواهد توطئه‏هائى را که کشف مى‏کند، فاش نماید، از شأن و پرستیژ خود خواهد کاست. زیرا اینکار نشانه آنست که یا دولت به ضعف خود اعتراف مى‏کند و یا اینکه بى‏عدالتى شدید وجود دارد.

به خوبى مى‏دانید که ما هر چند گاه یک بار، عواملمان را زیر پوشش فعالیت‌هاى سیاسى به جان پادشاهان غیر یهودى انداخته‏ایم و شأن و اعتبار آنان را تنزل داده‏ایم. ما فرمان‌روایان غیریهودى را واداشته‌‏ایم تا اعلام کنند که تدابیرى براى حفاظت خود به طور مخفیانه اندیشیده‌‏اند و بدینسان آن‌ها را مجبور کرده‌‏ایم که به ضعف خود اعتراف کنند. بدون شک به زودى ما قدرت آنان را متلاشى خواهیم کرد.

- مافرمانروایان را خیلى مخفیانه حفاظت مى‏کنیم. ولى نحوه حفاظت چندان چشم‏گیر و با اهمیت نخواهد بود. زیرا نمى‏خواهیم اعتراف کنیم که توطئه‌‏هائى در کار است و فرمان‌روا، قدرت برابرى با این گونه توطئه‌‏ها را ندارد. و نیز اعتراف نمى‏کنیم که فرمان‌روا، خود را از خطرات پنهان مى‏کند.

- اگر ما همچون غیریهودیان که همواره پذیرفته و مى‏پذیرند که خطر آن‌ها را تهدید مى‏کند، بپذیریم که خطرى در کار است، به دست خود، سند مرگ فرمان‌روایمان را امضاء کرده‏ایم. حال اگر این حقیقت در مورد فرمان‌روا صدق نکند، در فاصله‏اى نه چندان دور، درباره جانشینانش صدق خواهد کرد.