پروتکل شماره ۲۳
- [در حکومت جهانى خود] براى آنکه مردم به اطاعت کردن عادت کنند، باید درس قناعت و تواضع به آنان آموخت. معناى این سخن آنست که از تولید اشیاء لوکس باید جلوگیرى کرد. زیرا به مدد این کار مىتوانیم مسائل اخلاقى را که به سبب رقابت در مصرف اشیاء لوکس متزلزل گردیدهاند، اصلاح کنیم.
تأسیس کارگاههاى تولیدى کوچک که به معناى کارگذاشتن بمب، زیرپاى سرمایههاى خصوصى است، دوباره ازسرمىگیریم. زیرا صاحبان موسسات تولیدى بزرگ اگر چه، نه همیشه آگاهانه - افکار تودهها را علیه مصالح دولت برمىانگیزند. کارفرمایان موسسات تولیدى کوچک، چیزى درباره بیکارى نمىدانند و کارگران را با مقررات دولت آشتى داده وقدرت دولت را استحکام مىبخشند. بیکارى خطر بسیار بزرگى براى دولت به شمار مىرود. البته زمانى که ما به قدرت برسیم نقشههاى لازم در این زمینه به اجرا درخواهد آمد. همچنین شرابخورى را طبق قانون ممنوع اعلام مىکنیم. کسى که مشروب مىخورد، تحت تاثیر الکل به حیوانى درنده مبدل مىگردد. لذا ما این را جنایتى علیه بشر تلقى کرده و شرابخوار را مشمول مجازات قرار مىدهیم.
- یکبار دیگر تکرار مىکنم، افراد تحت سلطه، از فرد قوى دستى که هیچگونه وابستگى و اتکایى به آنها ندارد، کورکورانه اطاعت مىکنند. زیرا او را شمشیر دفاع و حامى اجتماع در برابر نابسامانىها مىدانند. این افراد از پادشاهى که روحى ملکوتى در بدن دارد، چه انتظارى دارند؟
- جوامعى که ما اخلاقیات را در آنها از بین بردهایم، وجود خدا را نفى مىکنند و از میان آنها شعلههاى آتش هرج و مرج طلبى (آنارشیسم) به هر سو زبانه مىکشد. لذا فرمانرواى عظیم الشأن، صحنه این گونه جوامع را از وجود فرمانروایان کنونى پاک خواهد کرد. به علاوه فرمانروا موظف است که این گونه جوامع را پس از نابودى جان تازهاى ببخشد و خون تازهاى در رگهاى آنها به جریان اندازد تا به صورت جوامع منظمى درآیند و چون سربازانى جنگجو به مبارزه با آلودگىهایى که ممکن است پیکر دولت را مجروح نمایند، برخیزند.
- کسى که از جانب خداوند انتخاب شده است، مأموریتى آسمانى دارد تا نیروهاى کور و ناآگاهى را که به فرمان غریزه و امیال و نه به فرمان عقل، دست اندرکارند، متلاشى کند. این نیروها هم اکنون به صورت چپاول و انواع دیگر خشونت و بزهکارى و نیز زیرماسک اصول آزادى و حقوق بشر تجلى مىکنند. این نیروها تقریباً همه نوع نظم اجتماعى را به هم زدهاند و زمینه را براى استقرار حکومت پادشاه یهود فراهم ساختهاند. اما زمانى که پادشاه یهود شاهنشاهى خویش را آغاز کرد، این گونه نیروها دیگر نقشى نخواهند داشت. البته لازم است که آنها را ازسر راه پادشاه برداریم و بقایاى آنها را برجاى نگذاریم.
- آنگاه به مردم جهان مىگوییم: «خداوند را شکرگزار باشید و در برابرش که سرنوشت انسان را رقم مىزند و نیز در برابر کسى که خداوند ستاره بختش را هدایت کرده است، زانو بزنید. زیرا کسى غیر از او نمىتواند ما را از زیرفشارها و بدیها که قبلاً از آنها یاد کردیم، رهایى بخشد.»