شرط تسلیم شدن در برابر خدا اختیاری بودن آن است
گفتیم که «اسلام» در قرآن کریم به معنی خضوع و فرمانبرداری و تسلیم در برابر پروردگار جهانیان به کار رفته است ولی این تسلیم شدن باید ارادی و اختیاری باشد، چرا که تسلیم اجباری و بدون اختیار در برابر خداوند که در واقع تسلیم در برابر سنت کونی او به حساب میآید، امری عام است و همهی مخلوقات را در بر میگیرد و پاداش و عذابی در بر ندارد. چون هر آفریدهای در وجود و بقا و فنای خود تسلیم سنت کونی خداوند است و انسان هم در این تسلیم اجباری مانند بقیهی مخلوقات است، ولی خضوع و تسلیم اختیاری در برابر پروردگار جهانیان، جوهر اسلام و حقیقت آن است. خداوند متعال میفرماید:
﴿ أَفَغَيۡرَ دِينِ ٱللَّهِ يَبۡغُونَ وَلَهُۥٓ أَسۡلَمَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ طَوۡعٗا وَكَرۡهٗا وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُونَ٨٣﴾[آلعمران: ۸۳].
«آیا بجز دین خدا (که اسلام است) را میجویند در حالی که آنان که در آسمانها و زمینند از روی اختیار یا از روی اجبار در برابر او تسلیمند و به سوی او بازگردانده میشوند».
شعبی در تفسیر این آیه گفته است: این آیه بیانگر آن است که تمام بشریت مطیع و فرمانبردار خدایند و به قدرت او معترفند اگرچه بعضی از آنان الوهیت را به غیر خدا نسبت میدهند [۲۰۳].
امام ابن کثیر در تفسیر این آیه گفته است: یعنی هر کسی که در آسمانها و زمین است از روی اختیار یا از روی اجبار در برابر خداوند تسلیم گردیدهاند. پس انسان مؤمن با قلب و جسم خود تسلیم خداوند است ولی شخص کافر از روی اجبار تسلیم خداوند است، چرا که تحت سلطهی عظیم خداوند قرار دارد، سلطهای که هیچ کس را یارای مخالفت با آن یا ممانعت از آن نیست [۲۰۴].
پس اگر اسلام عبارت است از تسلیم و خضوع قلبی در برابر خداوند متعال، مظهر و اثر این تسلیم هم فرمانبرداری از شریعت خدا و اطاعت از اوامر و اجتناب از نواهی الهی است. مفسرانی که آرای آنان در تفسیر آیات فوق نقل کردیم نیز همین نکته را مدنظر داشتهاند.
حضرت جبرئیل هم وقتی از پیامبرجدر مورد اسلام سؤال کرد، پیامبرجدر پاسخ فرمود: «الإِسْلاَمُ أَنْ تَشْهَدَ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ وَتُقِيمَ الصَّلاَةَ وَتُؤْتِىَ الزَّكَاةَ وَتَصُومَ رَمَضَانَ وَتَحُجَّ الْبَيْتَ إِنِ اسْتَطَعْتَ إِلَيْهِ سَبِيلاً».
«اسلام آن است که گواهی بدهی که هیچ معبود راستینی به جز الله وجود ندارد، و محمد فرستادهی خدا است، و نماز را بپا داری و روزهی رمضان را بگیری و حج خانهی خدا را در صورت توانایی بجای بیاوری».
یعنی انجام دادن این کارها از مظاهر تسلیم قلبی در برابر خدا به حساب میآیند.
[۲۰۳] تفسیر ابن عطیه: ج ۳، ص ۲۰۰. [۲۰۴] تفسیر ابن کثیر: ج ۱، ص ۳۵۸.