مادر مولانا، بی‌بی گل فرزند عبدالملک
بانویی پارسا و پرهیزکار با همه کس مهربان بود و به خاطر همدردی با فقیران و بینوایان، بیوه‌زنان و همسایگان و رفع حاجات و نیازهای آنان به او لقب «ام المساکین» داده بودند. در زمینه بهداشت و درمان نیز مهارت داشت و زنان برای درمان به نزد او می‌آمدند. در سلامتی روحی و جسمی فرزندش می‌کوشید و همواره مراقب بود تا مبادا حتی یک لقمه شبه‌آمیز و ناروا از گلویش فرو رود.