ملایکه الرحمن

۱- اعتقاد به ملائکه جزء ارکان ایمان است

یکی از ستونهای ایمان، عقیده‎ی راسخ و باور راستین به ملائکه است و عدم اعتقاد به ملائکه یعنی نقص ایمان و سقوط انسان در دایره‎ی ارتداد و کفر …

طبق نص قرآن و حدیث و اجماع امت اسلامی ملائکه وجود دارند و انکار آنها سبب کفر می‎گردد پس اعتقاد به وجود آنها واجب است و خداوند نیز مؤمنین را بدلیل ایمان به ملائکه که از امور غیبی است تمجید می‎نماید.

﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ ءَامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِۦ وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ مِن قَبۡلُۚ وَمَن يَكۡفُرۡ بِٱللَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلَۢا بَعِيدًا١٣٦﴾[النساء: ۱۳۶].

«ای کسانی که ایمان آورده‎اید، به خدا و پیغمبرش و کتابی که بر پیامبرش نازل کرده است و به کتاب‌هایی که پیش از آن نازل نموده است ایمان بیاورید. و هر‌کس که به خدا و فرشتگان و کتاب‌های خداوندی و روز رستاخیز کافر شود واقعاً در گمراهی دور و درازی افتاده است».

﴿ءَامَنَ ٱلرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مِن رَّبِّهِۦ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَۚ كُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّن رُّسُلِهِۦۚ وَقَالُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۖ غُفۡرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ٢٨٥﴾[البقرة: ۲۸۵]

«پیامبر ج ایمان آورد بدانچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده است و مؤمنان نیز بدان باور دارند. همگی به خدا و فرشتگان او و کتاب‌های وی و پیغمبرانش ایمان داشته و (می‎گویند:) میان هیچ یک از پیغمبران او فرق نمی‎گذاریم. و می‎گویند: شنیدیم و اطاعت کردیم. پروردگارا! آمرزش تو را خواهانیم و بازگشت بسوی توست».

اگر خداوند مؤمنین را تمجید نموده است، کسانی را که بدان معتقد نیستند یا استهزاء و مسخره می‎کنند توبیخ می‎کند.

﴿مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكَافِرِينَ٩٨﴾[البقرة: ۹۸].

«کسی که دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبریل و میکائیل باشد (خدا دشمن اوست) پس همانا خداوند دشمن کافران است».

ابوداود سجستانی صاحب سنن ابوداود به همراه طلاب به‌سوی مجلس علمی می‎رفت در راه مردی هرزه و خبیث بعنوان مسخره گفت: پاهایتان را بالا ببرید تا بالهای ملائکه را نشکنید. (منظورش مسخره کردن) حدیث: «اِنَّ الْمَلاَئِكَةَ لَتَضَعُ اَجنِحَتَهَا لِطَالِبِ العِلم» بود .

امام نووی می‎گوید: آن مرد هنوز قدم از قدم برنداشته بود که پاهایش خشک شده افتاد و مرد .