فصل چهارم: رابطهی ملائکه با کفار
فرشتگان کفار را به دلیل شرک و عدم ایمان به خدا و پیامبر ج مورد نفرین و لعنت قرار میدهند.
﴿كَيۡفَ يَهۡدِي ٱللَّهُ قَوۡمٗا كَفَرُواْ بَعۡدَ إِيمَٰنِهِمۡ وَشَهِدُوٓاْ أَنَّ ٱلرَّسُولَ حَقّٞ وَجَآءَهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ٨٦ أُوْلَٰٓئِكَ جَزَآؤُهُمۡ أَنَّ عَلَيۡهِمۡ لَعۡنَةَ ٱللَّهِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ٨٧﴾[آل عمران: ۸۶-۸۷].
«چگونه خداوند گروهی را راهنمایی‌کند که بعد از ایمان آوردن و گواهی دادن به حقانیت پیامبر و آمدن معجزات و دلایل روشن برای آنان، کافر شدند و خدا گروه ستمکاران را هدایت نخواهد کرد چنین کسانی کیفرشان این است که لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آنان باشد».
«عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج : «إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ عَبْدًا دَعَا جِبْرِيلَ، فَقَالَ: إِنِّي أُحِبُّ فُلَانًا فَأَحِبَّهُ. قَالَ: فَيُحِبُّهُ جِبْرِيلُ، ثُمَّ يُنَادِي فِي السَّمَاءِ فَيَقُولُ: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ فُلَانًا فَأَحِبُّوهُ، فَيُحِبُّهُ أَهْلُ السَّمَاءِ قَالَ ثُمَّ يُوضَعُ لَهُ الْقَبُولُ فِي الْأَرْضِ وَإِذَا أَبْغَضَ عَبْدًا دَعَا جِبْرِيلَ فَيَقُولُ إِنِّي أُبْغِضُ فُلَانًا فَأَبْغِضْهُ، قَالَ: فَيُبْغِضُهُ جِبْرِيلُ، ثُمَّ يُنَادِي فِي أَهْلِ السَّمَاءِ، إِنَّ اللَّهَ يُبْغِضُ فُلَانًا فَأَبْغِضُوهُ، قَالَ: فَيُبْغِضُونَهُ ثُمَّ تُوضَعُ لَهُ الْبَغْضَاءُ فِي الْأَرْضِ». «از أبوهریره س روایت است که پیامبر ج فرمودند: هرگاه خدا بندهای را دوست بدارد جبرئیل را فرا میخواند و میفرماید: من فلانی را دوست دارم تو نیز دوستش بدار، پس جبرئیل نیز او را دوست میدارد. سپس جبرئیل در آسمان ندا سر میدهد و میگوید: خداوند فلانی را دوست دارد شما نیز او را دوست بدارید. اهل آسمان نیز او را دوست میدارند سپس مورد قبول اهل زمین نیز واقع میشود و هرگاه خدا بندهای را مورد خشم قرار دهد جبرئیل را فراخوانده و میفرماید: من فلانی را مورد خشم قرار دادهام تو هم او را مورد خشم قرار بده سپس جبرئیل در آسمانها ندا میدهد که خداوند بر فلانی خشم گرفته است شما نیز بر او خشم بگیرید، آنها نیز بر او خشم میگیرند سپس خداوند بغض و کینهی اهل زمین را برایش قرار میدهد».