ملایکه الرحمن

توبیخ در عالم برزخ

«عَن أَبِي مُوسَى الْأَشْعَرِيَّ س أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَال:َ مَا مِنْ مَيِّتٍ يَمُوتُ فَيَقُومُ بَاكِيهِ فَيَقُولُ: وَا جَبَلَاهْ وَا سَيِّدَاهْ أَوْ نَحْوَ ذَلِكَ إِلَّا وُكِّلَ بِهِ مَلَكَانِ يَلْهَزَانِهِ أَهَكَذَا كُنْتَ». «از ابو موسی أشعری روایت است که رسول الله ج فرمودند: فردی نیست که بمیرد وکسی برای او گریه کرده و بگوید: «وَا جَبَلَاهْ وَا سَيِّدَاهْ» وهمانندش(کلماتی که معانی بدبختی و بی‎چارگی برای زندگان بعد از آن مرده را برساند) مگر اینکه دو فرشته مأمور آن میت می‎گردند که در سینه او محکم زده و (به قصد توبیخ او) می‎گویند: آیا تو چنین بودی»؟!.