ملایکه الرحمن

رابطه‎ی ملائکه با کفار در زمان وفات

﴿وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمۡ يُوحَ إِلَيۡهِ شَيۡءٞ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثۡلَ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُۗ وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلظَّٰلِمُونَ فِي غَمَرَٰتِ ٱلۡمَوۡتِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ بَاسِطُوٓاْ أَيۡدِيهِمۡ أَخۡرِجُوٓاْ أَنفُسَكُمُۖ ٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَوۡنَ عَذَابَ ٱلۡهُونِ بِمَا كُنتُمۡ تَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ وَكُنتُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهِۦ تَسۡتَكۡبِرُونَ٩٣﴾[الأنعام: ۹۳].

«چه کسی ستمکارتر از کسی است که دروغی به خدا ببندد یا اینکه بگوید به من وحی شده است و اصلاً به او وحی نشده باشد و یا کسی بگوید: من همانند آنچه خدا نازل کرده نازل می‎کنم و اگر ببینی هنگامی که ظالمان در سختی‌های مرگ فرو رفته‎اند و فرشتگان دستها را گشوده به آنان می‎گویند جان خود را خارج سازید امروز مجازات خوار کننده‎ای در برابر دروغ‌هایی که به خدا بستید و در برابر آیات او تکبر ورزیدید، خواهید دید».

﴿فَكَيۡفَ إِذَا تَوَفَّتۡهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يَضۡرِبُونَ وُجُوهَهُمۡ وَأَدۡبَٰرَهُمۡ٢٧ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ ٱتَّبَعُواْ مَآ أَسۡخَطَ ٱللَّهَ وَكَرِهُواْ رِضۡوَٰنَهُۥ فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ٢٨﴾[محمد: ۲۷-۲۸].

«حال آنان چگونه خواهد بود آن هنگام که فرشتگان مأمور قبض روح به سراغشان می‎آیند و چهره‎ها و پشتهایشان را زیر ضربات خود می‎گیرند، این عذاب بدان خاطر است که آنان از چیزی پیروی‌کردند که خدا را به خشم می‎آورد و از چیزی‌که خدا را خشنود می‌سازد بدشان می‎آمد و لذا خداوند اعمالشان را مردود گردانید».

همان طوری که در مورد ملک‎الموت اشاره شد برخورد فرشتگان عذاب با کفار بسیار شدید خواهد بود و پیامبر ج در حدیث طولانی چنین شرح دادند:

«...وَإِنَّ الْعَبْدَ الْكَافِرَ (وَ فِي رِوَايَةٍ الْفَاجِرَ) إِذَا كَانَ فِي انْقِطَاعٍ مِنْ الدُّنْيَا وَإِقْبَالٍ مِنْ الْآخِرَةِ نَزَلَ إِلَيْهِ…»

هنگامی‌که بنده‎ی کافر (در روایتی فاجر) در لحظه‎ی جدایی و وداع با دنیا و استقبال از آخرت قرار می‎گیرد فرشتگانی خشن و سخت‎گیر، با چهره‎های سیاه از آسمان بر او نازل می‎شوند که لباس(کفن) مویی جهنم همراه دارند تا جائی که چشم می‎بیند اطراف او را فرا می‎گیرند سپس ملک‎الموت آمده بالای سرش نشسته می‎گوید: ای روح خبیث بسوی غضب و خشم خدا خارج شو. (پیامبر ج) فرمود: روح در بدنش پراکنده شده و فرشته روحش را می‎کشد همانند سیم خاردار که از میان پشم خیس بیرون کشیده می‎شود (پس رگها و عصبها به همراه آن پاره می‎گردد)، (تمامی فرشتگان بین آسمان و زمین و همه‎ی فرشتگان آسمان بر او لعنت می‎فرستند و درهای آسمان بر روحش بسته می‌شود و هیچ دربانی نیست مگر اینکه از خداوند درخواست می‎کند که آن روح از مقابل او عروج نکند) پس وقتی که ملک‎الموت روحش را گرفت فرشتگان عذاب به اندازه‎ی چشم به هم زدن آن را رها نمی‎کنند تا اینکه آن را در لباس مویی جهنم قرار دهند و روح از جسد مانند بدترین بوی مرده‎ای که در زمین یافته می‎شود خارج می‎گردد، سپس آن را بالا می‎برند، و بر هیچ جمعی از فرشتگان نمی‎گذرد مگر اینکه آنها سؤال می‎کنند این روح خبیث از آن کیست؟ پس می‎گویند: فلانی پسر فلانی و او را با زشت‎ترین نام که در دنیا داشته صدا می‎زنند تا اینکه به انتهای آسمان دنیا می‎رسد پس برایش اجازه ورود می‎گیرند دری گشوده نمی‎شود. سپس پیامبر ج تلاوت کردند: ﴿لَا تُفَتَّحُ لَهُمۡ أَبۡوَٰبُ ٱلسَّمَآءِ وَلَا يَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ ٱلۡجَمَلُ فِي سَمِّ ٱلۡخِيَاطِ﴾[الأعراف: ۴۰]. «درهای آسمان بر روی آنها باز نمی‎شوند و وارد بهشت نمی‎شوند تا اینکه شتر از سوراخ سوزن عبور کند.

و خداوند می‎فرماید اسم بنده‎ی مرا در سجین بنویسید.