ملایکه الرحمن

فهرست کتاب

۷- مدافعین اماکن مقدس

۷- مدافعین اماکن مقدس

«عَنْ أَبِي هُرَيْرَة َ س قَالَ ، قَالَ رَسولُ الله ج :عَلَى أَنْقَابِ الْمَدِينَةِ مَلَائِكَةٌ لَا يَدْخُلُهَا الطَّاعُونُ وَلَا الدَّجَّال». «از ابوهریره س روایت است که پیامبر ج فرمودند: بر راههای ورودی مدینه فرشتگانی هستند که مانع از داخل شدن طاعون و دجال می‎شوند».

«عَن أَنَسِ بن مَالِكٍ س عَنِ النَّبيِّ ج قَالَ: الْمَدِينَةُ يَأْتِيهَا الدَّجَّالُ فَيَجِدُ الْمَلَائِكَةَ يَحْرُسُونَهَا فَلَا يَقْرَبُهَا الدَّجَّالُ قَالَ وَلَا الطَّاعُونُ إِنْ شَاءَ اللَّه». «از أنس بن مالک س روایت است که پیامبر ج فرمودند: دجال به‌سوی مدینه آمده پس فرشتگان را می‎یابد که از آن پاسبانی می‎کنند پس إن شاء الله به خواست خدا دجال و طاعون به مدینه نزدیک نمی‎شوند».

در قصه‎ی تمیم داری در صحیح مسلم چنین آمده که دجال گفت:

«إنِّي أنَا الْمَسيحَ وإنِّي أُوشِكُ أن يُؤذَنَ لي فِي الْخُروج فَأخرُجَ فَأسيْرَ في الأرضِ فَلاَ أدَعَ قَريةً اِلاَّ هَبَطتُها في اَربَعيِن لَيلَةً غَيرَ مِكَّةَ وَطَيْبَة فَهُما مُحَرَّمتان عَلَيَّ كِلتاهُما كُلَّمَا اَرَدتُ أن اَدخُلَ وَاحِدَةً أو واحِدً مِنهُما اِستَقبَلَنِي مَلَكٌ بِيَدِه السَّيفُ صَلتًا يَصُدًُّنِي عَنها وَاِنَّ عَلي كُل نَقبٍ مِنها مَلائكةً َيَحْرُسونَها قالت قال طَعَنَ رسول الله ج بِمِخصَرَتِهِ فِي الْمِنبر: هذه طَيْبَة، هَذه طَيْبَة، هذه طَيْبَة يعني الـمدينة». «براستی من مسیح دجال هستم و بدون شک نزدیک است به من اجازه‎ی خروج داده شود. آنگاه بیرون می‎آیم و در زمین گردش می‎کنم و هیچ قریه‎ای را رها نمی‎کنم مگر این که در چهل شب به همه‌ی آنها داخل می‎شوم، جز مکه و طیبه که آن دو بر من حرام است و هرگاه بخواهم وارد یکی یا هر دو شوم فرشته‎ای با شمشیر با من برخورد می‎کند فاطمه بنت قیس گفت: پیامبر ج پایش را به منبر زده و گفت: «هذه طَيْبَة، هَذه طَيْبَة، هذه طَيْبَة» این شهر پاک، این شهر پاک، این شهر پاک یعنی مدینه».

«عَن زَيدِ بن ثَابِتٍ س قَالَ كُنَّا عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ ج نُؤَلِّفُ الْقُرْآنَ مِنْ الرِّقَاعِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: طُوبَى لِلشَّامِ فَقُلْنَا لِأَيٍّ ذَلِكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ لِأَنَّ مَلَائِكَةَ الرَّحْمَنِ بَاسِطَةٌ أَجْنِحَتَهَا عَلَيْهَا»

«از زید بن ثابت س روایت است که گفت: ما نزد رسول الله ج در حال جمع آوری و نوشتن قرآن بودیم که رسول الله ج فرمودند: خوشا به شام. پس گفتیم به چه دلیلی خوشا به شام؟ فرمودند: برای اینکه فرشتگان خداوند بالهایشان را روی شام گسترانیده‎اند».