دلیل سیزدهم
رسول الله جمی‌فرماید: «کسی که دامن لباسش را از روی تکبر بلند بکند به طوری که بر زمین کشان کشان باشد؛ خداوند در روز قیامت «به نظر رحمت» به او نمی‌نگرد.» منظور حدیث این است که لباس مردان از دو قوزک پا پایین‌تر نباشد. با قرائت این حدیث حضرت ام سلمهلگمان برد که حرمت بلند بودن لباس تا زیر قوزک برای مردان و زنان می‌باشد و در آن زمان زنان دامن‌هایشان را به قدری دراز و بلند می‌دوختند که قدم پایشان دیده نمی‌شد. اغلب زنان در آن زمان فقیر بودند و کسی جوراب نداشت تا پاهایش را بپوشد.
پس در این لحظه‌ام سلمهلپرسید: زنانی که با دامن‌های بلندشان بر روی زمین کشان کشان است، چه کار بکنند؟ آن حضرت جفرمود: یک وجب آن را کوتاهتر بکنند. حضرت ام سلمهلگفت: پس قدم‌های پاهایشان ظاهر می‌شوند. آن حضرت جفرمود: پس نیم متر کوتاهتر کنند نه بیشتر از آن. [٥]
پس هنگامی که زن از ظاهر کردن قدم‌های پایش منع شده تا کسی آن‌ها را نبیند و احساس خوشی و لذت نسبت به زیبایی و نازکی پاهایش نکند، پس نظرتان در مورد ظاهر نمودن صورت چیست و چه حکمی بر آن مترتب می‌گردد؟
[٥] روایت از مسند امام احمد بن حنبل.