گفتمان حجاب

دلیل بیستم

دلیل عقلی: هر فرد منصف می‌داند که این کار به دور از عقل است که شریعت به زن اجازه دهد چهره‌اش را در مقابل مردان بیگانه نمایان کند؛ زیرا تمام زیبای زن در صورتش جمع شده است، به ویژه زمانی که زن زیبا رو باشد. این امر مسلّمی است که نگاه کردن به زن سبب بر انگیخته شدن شهوت‌های غریزی و موجب فساد اجتماعی می‌گردد.

با به پایان رسیدن این دلیل، سارا سرش را از کتاب بلند کرد و گفت: دلایلی که صاحب کتاب نوشته بود به پایان رسیدند، اینک نمی‌دانم چه طور به زن مسلمان بگویم که صورت، دست‌ها، گردن، سر، گوش و پاهایش را بپوشاند تا مردان در فتنه نیافتند و سپس به ظاهر کردن صورتش فتوی دهیم که تمام زیبایی‌ها را در خود جمع کرده است؟ از نازکی لب‌ها گرفته، تا طراوت گونه‌ها و چشم‌های سحر آمیز!

آیا می‌توان باور کرد که مرد، با نگاه کردن به قدم پای زن، دچار فتنه شود؛ اما نگریستن به چهره‌اش اتفاقی رخ نمی‌دهد. این امر شگفت آوری است.

أریج در تأیید سخن سارا گفت: واقعاً راست می‌گوی، سخنت بجاست.

اریج: سارا! مرا باور کن، مها شاهد است، من با وجود این که عبای مناسب می‌پوشم، اما صورتم را ظاهر می‌کنم، البته خودم را آرایش نمی‌کنم، اما با صراحت می‌گویم: چه در بازار یا بیمارستان یا در ماشین، با هر مردی که سخن می‌گویم، مشاهده می‌کنم که به صورتم خیره می‌شود و گاهی نگاهش را بر لب‌هایم می‌دوزد و بعضی اوقات با لبخند با من سخن می‌گوید و گفتگو و سخنش را با من طولانی می‌کند.

مها سرش را به نشانۀ تصدیق تکان داد و گفت: درسته، درسته. خداوند تو را هدایت کند.

أریج با چۀ خشمناک رو به مها کرد و گفت: درسته؟! درسته؟! خداوند مرا هدایت کند؟!

اگر کسی به حرفهایت گوش دهد گمان می‌کند که تو از من با حجاب‌تری؟! بلند شو و برو در آیینه به خود و پوششت نگاهی بیانداز. مها ناراحت شد و گفت: قصدی نداشتم.

سارا متوجه شد که میان دو خواهر کشمکش رخ داده است، لذا آن دو را به آرامش فرا خواند و گفت: نظرتان چیست که مذاهب ائمه اربعه، امام ابو حنیفه، مالک، شافعی و احمد را در این زمینه بدانیم تا سخن کسانی که می‌گویند: ائمۀ اربعه قائل به جواز ظاهر کردن چهره هستند را نپذیریم؟

أریج گفت: عالیه.

سارا ص ٣١ را باز کرد و شروع به خواندن کرد.