فتوی اللجنة الدائمه للبحوث العلمیة والإفتاء: [۴۳]
سؤال: حکم عوام فرقه شیعه إمامی اثنی عشری چیست؟ و آیا در هر فِرقه‌ای از فِرَق خارجه از ملت اسلام فَرقی (تفاوتی) بین علماء و بین اتباع آن‌ها، از جنبه کفر و تفسیق وجود دارد؟
جواب: کسانی از عوام الناس که با تقلید کورکورانه دنباله رو إمامی از أئمه کفر و ضلال می‌شوند و با بغی و عدوان، به یاری و نصرت آن‌ها و سادات و بزرگان گمراه و مشرک‌شان می‌پردازند، بر آن‌ها نیز حکم به کفر و فسق داده می‌شود (همانند أئمه‌شان).
خداوند ﻷ می‌فرماید:
﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَعَنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمۡ سَعِيرًا٦٤ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدٗاۖ لَّا يَجِدُونَ وَلِيّٗا وَلَا نَصِيرٗا٦٥ يَوۡمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمۡ فِي ٱلنَّارِ يَقُولُونَ يَٰلَيۡتَنَآ أَطَعۡنَا ٱللَّهَ وَأَطَعۡنَا ٱلرَّسُولَا۠٦٦ وَقَالُواْ رَبَّنَآ إِنَّآ أَطَعۡنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَآءَنَا فَأَضَلُّونَا ٱلسَّبِيلَا۠٦٧﴾[الأحزاب: ۶۴-۶۷].
«خداوند قطعاً کافران را نفرین و از رحمت خود محروم ساخته است و برای‌شان آتش سوزانی فراهم کرده است. آنان جاودانه در آن خواهند ماند و سرپرست و یاوری نخواهند یافت. روزی‌که چهره‌هایشان در آتش زیر ورو و دگرگون می‌گردد، می‌گویند ای کاش ما از خدا و پیغمبر فرمان می‌بردیم. و می‌گویند پروردگارا ما از سران و بزرگان خود پیروی کرده‌ایم و آنان ما را ازراه به در برده‌اند و گمراه کرده‌اند».
﴿إِذۡ تَبَرَّأَ ٱلَّذِينَ ٱتُّبِعُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُواْ وَرَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَ وَتَقَطَّعَتۡ بِهِمُ ٱلۡأَسۡبَابُ١٦٦ وَقَالَ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُواْ لَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَتَبَرَّأَ مِنۡهُمۡ كَمَا تَبَرَّءُواْ مِنَّاۗ كَذَٰلِكَ يُرِيهِمُ ٱللَّهُ أَعۡمَٰلَهُمۡ حَسَرَٰتٍ عَلَيۡهِمۡۖ وَمَا هُم بِخَٰرِجِينَ مِنَ ٱلنَّارِ١٦٧﴾[البقرة: ۱۶۶-۱۶۷].
«در آن هنگام که رهبران از پیروان خود بیزاری می‌جویند و عذاب را مشاهده می‌نمایند و روابط گسیخته می‌گردد. پیروان می‌گویندکاش بازگشتی می‌داشتیم تا از آنان بس بیزاری بجوئیم همان‌گونه که آنان از ما بیزاری جستند. این چنین خداوند کردارهایشان را به گونه‌ای حسرت زا و اندوهبار نشان ایشان می‌دهد و آنان هرگز از آتش دوزخ بیرون نمی‌آیند».
و آیات سوره‌های اعراف (۳۷ ـ ۳۹)، سبأ (۲۱ ـ ۲۲)، الصافات (۲۰ ـ ۳۶) و غافر (۴۷ ـ۵۰) و... این‌ها دلائلی از کتاب و سنت که دلالت دارد بر این که کسانی که کورکـورانه تابع أئمه کفر و ضلال گشته‌اند، حکم آن‌ها را دارند و باهم در جهنم می‌باشند و نیز به دلیل این که پیامبر ج با رؤسای مشرکین و کفار و أتباع و پیروان آن‌ها یکسان قتال نمود و فعل اصحاب کرام ش نیز چنین بود که فرقی بین أتباع و بزرگان و رؤسای آن‌ها قرار ندادند و آن‌ها را یک طائفه می‌دانستند.ا.ه.
«والله سبحانه وتعالی أعلم»
[۴۳] همان جلد ۲ ص ۳۷۷.