مقدمه
إن الحمد لله نحمده ونستعينه ونستغفره ونستهديه، ونعوذ بالله من شرورِ أنفسنا ومن سيئات أعمـالنا، من يهده الله فلا مُضل له، ومن يُضلل فلا هادي له.
وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له، وأشهد أن محمداً عبده ورسوله.
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِۦ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ١٠٢﴾[آل عمران: ۱۰۲].
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱتَّقُواْ رَبَّكُمُ ٱلَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفۡسٖ وَٰحِدَةٖ وَخَلَقَ مِنۡهَا زَوۡجَهَا وَبَثَّ مِنۡهُمَا رِجَالٗا كَثِيرٗا وَنِسَآءٗۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ ٱلَّذِي تَسَآءَلُونَ بِهِۦ وَٱلۡأَرۡحَامَۚ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلَيۡكُمۡ رَقِيبٗا١﴾[النساء: ۱].
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَقُولُواْ قَوۡلٗا سَدِيدٗا٧٠ يُصۡلِحۡ لَكُمۡ أَعۡمَٰلَكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡۗ وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَقَدۡ فَازَ فَوۡزًا عَظِيمًا٧١﴾[الأحزاب: ۷۰-۷۱].
أمّا بعد: فإن أصدقَ الحديثِ كتابُ الله، وخير الهدي هديُ محمد ج، وشرَّ الأمور محدثاتها، وكل محدثة بدعة، وكل بدعة ضلالة، وكل ضلالة في النار.
اللهم ربَّ جبريل وميكائيل وإسرافيل، فاطر السمـاوات والأرض، عالِمَ الغيب والشهادة، أنت تحكمُ بين عبادك فيمـا كانوا فيه يختلفون، اهدنا لما اختُلف فيه من الحقِّ بإذنك، إنك تهدي من تشاء إلى صراطٍ مستقيم.
«اللهم أرنا الحق حقاً وارزقنا إتباعه، وأرنا الباطل باطلاً وارزقنا اجتنابه»
«آمین برحمتك یا أرحم الراحمین».
أما بعد:
به راستی که خداوند ﻷ کتاب آسمانی خویش را بر پیامبر گرامیاش محمد مصطفی ج نازل فرمود و در آن حلال و حرام إلهی و هر آنچه را که امّت برای رسیدن به سعادت دنیا و آخرت خویش بدان نیازمند است، روشن گردانید.
همانگونه که خداوند ﻷ میفرماید:
﴿وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ تِبۡيَٰنٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ﴾[النحل: ۸۹].
«وما این کتاب آسمانی را برتونازل کردهایم که بیانگر همه چیز (اموردین و سعادت دو جهانِ مردم) است».
در تفسیر این آیه، تابعی بزرگوار و مفسر قرآن «مجاهد بن جبر»: میفرماید: یعنی روشنکننده تمامی چیزهایی است که مردم به آن امر شده یا از آن نهی گردیدهاند. همچنین خداوند ﻷ در آخر سوره نساء که در آن بسیاری از احکام را روشن نمودهاند، میفرماید:
﴿يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ أَن تَضِلُّواْۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمُۢ﴾[النساء: ۱۷۶].
«خداوند ﻷ(احکام و أو امرو مقررات و راه هدایت را) برایتان روشنمیگرداند، تا گمراه نشوید، و خداوند ﻷآگاه از هر چیزی (بویژه منافع و مصالح بندگانش) است».
پس برادران مسلمانم! پروردگارمان ﻷ علیم و آگاه است به آنچه که انسانها به آن نیازمندند، تا راه عبودیت و سعادت خویش را پیش گیرند و به مقام رشد و کمال و «تَزَکَّی» برسند.به همیـن منظـور او که أرحم الـراحمین است، دینش را روشن مـیگرداند، تا بندگانش گمراه نگردند.
پس حمد و ثناء و ستایش بیپایانی که کسی از عهده آن بر نمیآید، فقط لایق و شایسته خداوند ﻷ است که تنها اوست که رحمان و رحیم است و از رحمت واسع خویش راه بندگی و عبودیت که تنها راه سعادت بشری است، را برای ما روشن گردانیده تا در شناخت مسیر هدایت گمراه نشویم.
همچنین خداوند ﻷ میفرماید:
﴿وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُضِلَّ قَوۡمَۢا بَعۡدَ إِذۡ هَدَىٰهُمۡ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ١١٥﴾[التوبة: ۱۱۵].
«خداوند ﻷ(به سبب رحمت و عدالت و حکمتی که دارد) هیچ وقت قومی را که هدایت بخشیده است، گمراه نمیسازد (به نحوی که راه هدایت را برای آنها تفصیل ندهد) مگر زمانی که چیزهایی را که باید از آن بپرهیزند روشن و آشکار (و بیشبهه و اشکال در کتاب خویش و سنت پیامبرش) برای آنان بیان کند».
پس طبق آیات ذکر شده و بسیاری دیگر از آیات قرآن کریم، خداوند ﻷ دین خویش و أحکام حلال و حرام را در قرآن کریم برایمان بیان فرمودهاند و هر آنچه از أحکام که در قرآن کریم ذکر آن نیامده، یا این که به صورت مجمل و یا مشکل آمده و نیاز به شرح دارد، رحمت و حکمت بیانتهای خداوند ﻷ مقتضی این است که پیامبری رحمة للعالمین وجود داشته باشد [۱]که مُبَیِّن و مُفَسِّر أحکام قرآن کریم باشد همانطور که خداوند ﻷ خطاب به پیامبر ج میفرماید:
﴿وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلذِّكۡرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ﴾[النحل: ۴۴].
«و قرآن را بر تو نازل کردهایم تا برای مردم روشن سازی که چه چیزی (از احکام و تعلیمات اسلامی) بر آنها نازل شدهاست».
پس پیامبر اکرم ج با کلام و سنت خویش مُبَیِّن و مُفَسِّر کتاب الله است، به همین منظور رسول گرامی اسلام ج در کار تبیین قرآن کریم به بهترین وجه ممکن اقدام نمود؛ و از این دنیا رحلت و وفات ننمود مگر بعد از اینکه برای او و أمتش، دین الهی کامل گردید. به همین دلیل به عنوان مژده و چشم روشنی برای پیامبر ج و پیروانش از جانب پروردگار ﻷ این آیه گرامی نازل گردید که:
﴿ٱلۡيَوۡمَ أَكۡمَلۡتُ لَكُمۡ دِينَكُمۡ وَأَتۡمَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ نِعۡمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ ٱلۡإِسۡلَٰمَ دِينٗاۚ﴾[المائدة: ۳].
«امروز دین شما را ـ با کامل کردن آیات، احکام و فرائض و حلال و حرام ـ برایتان کامل کردم و نعمت خویش را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آئین خداپسند برای شما برگزیدم».
و پیامبر اکرم ج میفرماید:
«تَرَکتُکُم علی بیضاءَ نَقِیَّةٍ لیلُها کنهارِها، لا یزیغ عَنها إلَّا هالكٌ». «شما را بر دین و برنامهای روشن و پاک، ترک نمودم که شب آن همچون روزش روشن (و راهنما) استو کسی نیست که از آن کناره گیرد (مایل شود) مگر این که هلاک خواهد شد» [رواه احمد و ابن ماجه:حدیث حسن]
أبوذر غفاری س میفرماید: «پیامبر ج درحالی فوت نمود که هیچ چیزی را برای مـا برجای نگذاشت مگر اینکه در مورد آن به ما علمی آموخت، حتَّی در مورد پرندهای که در آسمان بالهایش را باز و بسته میکند». [رواه احمد وطبرانی]
پس آنجا که خداوند ﻷ به پیامبرش ج میفرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلرَّسُولُ بَلِّغۡ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَۖ وَإِن لَّمۡ تَفۡعَلۡ فَمَا بَلَّغۡتَ رِسَالَتَهُۥۚ﴾[المائدة: ۶۷].
«ای فرستاده (خدا) هر آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده است (به مردم) برسان و اگر چنین نکنی رسالت خدا را به انجام نرساندهای».
به همین دلیل و به منظور اجرای امر الهی پیامبرمان ج رسالتش را ابلاغ نمود و مسئولیت ابلاغ وحی را به بهترین وجه ممکن به پایان رساند و اصحاب کرام ش براین أمـرگواه و شـاهد بودند و مـا مسلمانـان نیز که خود را اهل غربت دوم اسلام مـیدانیم، در پیشگاه خالق و پروردگار ﻷ براین امر شاهد و گواه هستیم.
برادران مسلمان؛ روشن و واضح است که هیچ حلال و حرامی برای ما قرار داده نشده، مگر اینکه خداوند ﻷ و رسول گرامیاش ج آن را کاملاً برایمان روشن گردانیدهاند. و احکام شریعت و امور حلال و حرام به طور قطع و تماماً روشن و مشخص گردیدهاند، زیرا دین الهی تکمیل و آخرین پیامبر با آخرین برنامه شریعت الهی مبعوث گردید. بنابر این أحکام دین و حلال و حرام تبیین شدهاند و دیگر هیچگونه تغییر و دگرگونی و تعارضی در آنها حاصل نخواهد شد.
[۱] یعنی این که سنت پیامبراکرم ج.