۳- اقوال سلف:
اقوالی از سلف صالح ـ رضوان الله تعالی و رحمته علیهم أجمعین ـ وجود دارد که بیان نموده‌اند که، عضو جدا شده (ساقط) ازصید به عنوان میته (مردار) به حساب می‌آید و این اقوال از دلایلی است که قاعده مورد بحث در مورد گوشت را تقویت و تأیید می‌کند [۶۳]. اقوال سلف در مورد عضوی از حیوان (صید) که بر اثر تیر قطع شده و می‌افتد:
عبدالرزاق [۶۴]/ از قتادۀ س (تابعی) روایت می‌کند: هرگاه صید با تیری زده شود و عضوی از آن قطع شده و بیافتد، و سپس خود صید هم بیافتد (بر اثر تیر کشته شود)، آنچه را که از صید کنده شده و جدا گشته است، نخورید و سایر صید را بخورید.
عبدالرزاق [۶۵] / از عطاء س (تابعی) روایت می‌کند: اگرپرنده‌ای را با سنگی زدی و عضوی از آن قطع شد وآن پرنده را زنده (یا مرده) یافتی، آن عضو قطع‌شده حکم میته (مردار) را دارد.
و جمهور علماء بر این امر اتفاق نظر دارند، و نیز از کسانی همچون حسن بصری، أعمش و ابراهیم نخعی و...ـ رضوان الله علیهم أجمعین ـ چنین اقوالی روایت شده است [۶۶].
[۶۳] قاعدة الأصل فی البهیمة(الحیوان)التحریم حتی تتحق من ذکاة مبیحه. [۶۴] مصنف ج ۴ ص ۳۶۲. [۶۵] مصنف ج ۴ ص ۳۶۴. [۶۶] فتح الباری ج ۲۱ ص ۳۲ ونیزمی‌توانید به حاشیه ابن عابدین ج ۶ ص ۴۷۴ بنگرید.