اما دولت‌هاین صرانی (مسیحی) غربی:
ذبائح این دولت‌ها نیز تا زمانی که از شرعی بودن طریقه ذبح یا اهلیت ذابح (مسلمان یا اهل کتاب) اطمینان حاصل نشده است، حرام می‌باشد. به این دلایل:
۱- وجود نسبتی از مردم که به هیچ دینی مؤمن نیستند و حدود یک سوم (ثلث) مردم را تشکیل می‌دهند. چنین کسانی ذبائح‌شان حلال نیست و این افراد با بقیه مردم قاطی هستند، پس این افراد شیوعی و ملحد و لائیک اگرچه از نسل نصاری هم باشند، این‌ها به عنوان اهل کتاب به شمار نمی‌آیند، زیرا همان‌گونه که ابن عباس س فرموده‌اند:
«إنمـا أُحِلَّت ذبائح الیهود والنصاری لأنهم آمنوا بالتوراة والإنجیل» [۷۹]. «ذبائح یهود و نصاری به این دلیل برای ما حلال شده، چون آن‌ها به تورات و انجیل ایمان آورده‌اند».
و می‌دانیم کسی که لائیک وملحد است، به هیچ دین و کتابی آسمانی ـ از جمله تورات و انجیل ـ ایمان ندارد. بنابراین اهل کتاب به شمار نمی‌رود و نسبت لائیک‌ها یا افراد ملحد، دربعضی از دولت‌ها تا نصف جمعیت هم بالا می‌رود، که اگرحتی یک چهارم (ربع) جمعیت را تشکیل دهند و ذبائح آن‌ها با ذبائح بقیه مخلوط شود، کلیه ذبائح حرام می‌گردد، چه رسد به این که این نسبت نصف سکان باشد ـ نسبت یک چهارم به این دلیل است که بعضی از فقها حد یک چهارم را برای فرق بین قلیل و کثیر قرار داده‌اند [۸۰]ـ .
۱- وجود روش‌های غیرشرعی ذبح در این دولت‌ها به ویژه برای ذبح مرغ؛ به طور یقین ثابت شده است که قسمت زیادی از کشتارگاه‌ها، مرغ‌ها را ابتدا با شوک الکتریکی گیج می‌کنند و سپس آن‌ها را درآب داغ غرق می‌کنند تا بمیرند، دکتر عبدالله عزام /می‌گوید: من خودم در اروپا مشاهده نموده‌ام که مرغ‌هایی برای فروش عرضه شده بود که مرده بودند و سر و گردن آن‌ها بریده نشده بود. بعضی از برادران همراهم به بررسی این مرغ‌ها پرداختند، تا اثر ذبحی در سر و گردن این مرغ‌ها بیابند، اما چیزی نیافتند.
همچنین روش‌های دیگری برای کشتن حیوان به کار می‌گیرند، مانند این که با اسلحه به سرحیوان ـ گاو ـ شلیک می‌کنند تا آن را از پـای در آورده و سریعـاً آن را ذبح می‌کنند، در اکثر مواقع گاو با ضربه گلوله نمی‌میرد اما اگر ذبح آن را کمی به تأخیر بیاندازند، قبل از ذبح می‌میرد.
و همچنین طریقه دیگری وجود دارد که با پتک آهنی بر سر حیوان می‌کوبند که مستقیماً و بلافاصله حیوان را می‌کشد و...
به هرحال اگر حتی۹۰ درصد روش‌های ذبح شرعی باشد و ۱۰ درصد آن غیر شرعی، در صورت مخلوط شدن آن‌ها، جمیعاً حرام می‌شوند.
۲- کلیسایکاتولیکی ـ امروزه ـ به هیچ وجه پایبند به آیین کلیسا نبوده تا جایی که حکم به حلال بودن، میته (مردار= موقوذة) و خفه شده (منخنقة) داده است.
صالح علی العود ـ تونسی ـ مقیم فرانسه می‌گوید [۸۱]:
«از پدر (هوبوز) در مورد چگونگی ذبح و شیوه‌هایی که برای کشتن و ذبح حیوان در کشتارگاه‌های پاریس و اروپا به کار گرفته می‌شوند، سؤال نمودم. او (هوبوز) این‌گونه پاسخ داد: شما خود می‌دانید که کشتارگاه‌ها دولتی هستند و دولت به شریعت ملتزم نیست»، صالح علی العود می‌گوید: از او درباره نصوص تحریم میته (مردار) و تحریم خون (الدم) سؤال پرسیدم او گفت: این نصوص در عهد قدیم و جدید موجود هستند، اما کلیسا عمل به این نصوص را لغو نموده است.
۳- قصاب مست (سکران) ذبیحه‌اش جایز نیست و تعدادی از افراد ذابح در این دولت‌ها مست هستند.
۴- بر اساس قاعده «ظنی که براساس غالب گرفته شده است، بر ظنی که بر اساس اصل گرفته شده است، راجح می‌باشد» [۸۲]؛ پس اصل این است که این دولت‌ها، اهل کتاب هستند، اما غالب مخالف این اصل است و اسلام هنگامی که ذبائح نصاری را مباح دانسته به این خاطر است که آن‌ها همانند مسلمانان ذبح می‌کنند و به عیسی ÷و به دین‌شان معتقد هستند و این شرط قرار داده شده که غیر نام الله ﻷ را بر ذبائح‌شان نیاورند [۸۳]اما امروزه این‌گونه نیست: اولاً در بسیاری حالات طریقه ذبح موافق طریقه ذکاة اسلامی نیست و تعدادی از افراد ساکن این کشورها ـ که نسبت‌شان کم هم نیست ـ به هیچ دینی معتقد نیستند. مثلاً در شیکاگو ـ آمریکا ـ دو مجله نزدیک به شش ماه درمورد شخصیت مسیح ÷ مطلب می‌‌نوشتند که آیا شخصیتی حقیقی است یا اسطوره‌ای و خرافی.
[۷۹] مجمع الزوائد ج ۴ ص ۶۳ وقال الهثیمی /رواه الطبرانی فی الکبیر و فیه اسماعیل بن عمرالبجلی، وثقه ابن حبان وغیره. [۸۰] رساله ذبائح د.عبدالله عزام ص ۴۴. [۸۱] نقل از کتاب دکتر عبدالله عزام، نقل از مجلة الإعتصام عدد ۱ سنة ۴۴، نقل از کتاب (أحکام الذکاة في الإسلام وذبائح اهل الکتاب والأروبیین حدیثاً). [۸۲] فتح الباری ج ۳۱ ص ۴۲. [۸۳] این شرط برای ذبائح اهل کتاب نزد تعدادی از علماء است وعده‌‌ای از علماء این شرط را قرارنمی‌دهند، والله اعلم.