نجاست و ناپاکی و طهارت و پاکیزگی آب
س: افتادن چیزی در آب، آیا آن را نجس و ناپاک میکند؟
ج: خداوند عزّوجل، آب را مایعی پاک و پاککننده آفریده است؛ ولی در صورتی که نجاست در آن بیافتد - چه آن نجاست کم باشد و چه زیاد - آن را نجس و ناپاک میسازد؛ زیرا رسول خدا ج به مسلمانان فرمان دادهاند تا آب را از افتادن نجاست در آن حفاظت و صیانت کنند؛ از این رو میفرمایند:
«لايبولنّ احدكم في الـماء الدائم الذي لايجري ثم يغتسل فيه» [۹]؛ «نباید کسی از شما در آبِ راکدی که در جای خود باقی میماند و حرکت نمیکند، ادرار نماید که سپس هم ناچار شود تا خودش را در آن بشوید».
و نیز میفرمایند:
«اذا استيقظ احدكم من نومه فلايغمسنّ يده في الاناء حتي يغسلها ثلاثاً فانه لايدري اين باتت يده» [۱۰]؛ «شما هر وقت از خواب بیدار شدید، پیش از آن که سه بار دستهای خویش را نشستهاید، آنها را در ظرف آبِ وضو فرو نکنید؛ چرا که نمیدانید دست شما به شب کجا بوده است».
پس هر گاه در آب نجاستی بیافتد، با چنین آبی نه وضو درست است و نه غسل.
س: از دیدگاه صاحب نظران فقهی، حکم حوضی که در آن نجاست میافتد، چیست؟
ج: اگر چنانچه نجاست در قسمتی از حوض بیافتد که با به حرکت درآوردن یک قسمت آن، ناحیهی دیگرش به حرکت درنمیآید، در چنین حوضی وضو گرفتن از ناحیهی دیگرش که در آن نجاست نیافته، درست است؛ زیرا ظاهر امر، بیانگر آن است که نجاست از آن گوشهای که در آن افتاده به ناحیهی دیگر سرایت نکرده است؛ چرا که آن ناحیه از ناحیهی دیگر (که نجاست در آن افتاده)، دور میباشد و نجاست بدانجا سرایت نکرده است.
س: اگر چنانچه آب، جاری و روان بود و در آن نجاست افتاد، در این صورت حکم آن چیست؟
ج: وضو و غسل با چنین آبی جایز است مشروط بر آن که اثری از نجاست در آن مشاهده نگردد؛ زیرا نجاست با جریان آب، در جایش باقی نمیماند؛ بلکه با جریان آب، از بین میرود.
س: اگر حیوانی در آب بمیرد، آیا مردن این حیوان در آب، باعث فساد و ناپاک شدن آب میگردد؟
ج: آری؛ حیواناتی که دارای خونِ جاری و روان هستند، اگر چنانچه در آب بمیرند، مردنشان در آب، باعث نجس و ناپاک شدن آب میگردد؛ و فرقی نمیکند که این حیوان، از پرندگان باشد یا از چهارپایان.
ولی حیواناتی که در آب زندگی میکنند (حیوانات آبزی)؛ همانند: ماهی، قورباغه و خرچنگ؛ اگر در آب بمیرند، مردنشان در آب، باعث نجس شدن آب نمیگردد؛ و همچنین حیواناتی که دارای خونِ جاری و روان نیستند، همانند: پشه، مگس، زنبور و عقرب، اگر چنانچه در آب بمیرند، مردنشان در آب، باعث فساد و ناپاک شدن آب نمیگردد.
[۹] این حدیث را بخاری در «کتاب الوضوء» از ابوهریره س روایت کرده است. [۱۰] این حدیث را مسلم در باب «کراهیة غمس المتوضیء...» از ابوهریره س نقل نموده است.