نمازهای عید فطر و عید قربان
س: حکم نمازهای عید فطر و عید قربان را بیان کنید؟
ج: نمازهای عید فطر و عید قربان بر کسانی واجب است که نماز جمعه بر آنها واجب میباشد؛ [یعنی افراد سالم، آزاد، مذکر، مقیم و بینا و در حال امنیت].
س: اوّل و آخر وقت نمازهای عید را بیان دارید؟
ج: وقت نماز عیدین آن گاه شروع میشود که خورشید [به اندازهی یک نیزه] بالا آید؛ و با زوال خورشید، وقت آن به پایان میرسد. و تعجیل نماز در عید قربان مستحب است؛ زیرا پس از نماز، ذبح قربانی وجود دارد؛ و در عید فطر تأخیر نماز مستحب میباشد.
س: در روزهای عید فطر و عید قربان، چه مواردی سنّت هستند؟
ج: در روزهای عید فطر و عید قربان، انجام این کارها، سنّت و مستحب میباشد:
مسواک کردن؛ غسل نمودن؛ استعمال کردن خوشبویی؛ پوشیدن زیباترین و بهترین لباس؛ اگر روز عید فطر بود، چند دانه خرما به صورت طاق، یا خوردنی شیرین، بخورد؛ و پیش از رفتن به عید گاه، صدقهی فطر خویش را بپردازد.
و اگر روز عید قربان بود، خوردن را از نماز به تأخیر اندازد؛ و آن گاه که از نماز خویش فارغ شد، قربانیاش را ذبح کند، و از قربانی خویش بخورد.
س: آیا شخص نمازگزار در مسیر راه برای نمازهای عید فطر و عید قربان تکبیر بگوید؟
ج: امام ابوحنیفه / ، امام ابویوسف / و امام محمد / بر این باورند: هر گاه در روز عید قربان به طرف عیدگاه حرکت کرد، در مسیر راه با صدای بلند تکبیر بگوید. و علماء و صاحب نظران فقهی احناف در مورد عید فطر با همدیگر اختلاف نظر دارند: امام ابویوسف / و امام محمد / گویند: در عید فطر نیز تکبیر بگوید؛ و امام ابوحنیفه / گوید: در روز عید فطر، تکبیر نگوید [۴۹].
س: در رفتن به سوی عیدگاه [در نمازهای عید فطر و قربان]، چه سنّت معروفی وجود دارد؟
ج: به هنگام رفتن برای اقامهی نماز عیدین، رفتن از یک مسیر و بازگشت از مسیری دیگر، مستحب میباشد.
س: آیا نمازگزار میتواند در عیدگاه پیش از نماز عید نماز نفل بخواند؟
ج: گزاردن نماز نفل در عیدگاه پیش از نماز عید و پیش از آن، روا نیست.
س: چگونگی نمازهای عید فطر و عید قربان را بیان دارید؟
ج: چگونگی نماز عیدین، بدین صورت است که: امام همراه مردم از آبادی به سوی فضای باز و صحرای کنار شهر، جهت ادای نماز عیدین بیرون میشود؛ پس از آن امام برای مردم دو رکعت نماز بگزارد؛ این طور که ابتدا تکبیر تحریمه بگوید؛ سپس «سبحانک اللهم...» را بخواند؛ پس از آن سه بار با صدای بلند «الله اکبر» بگوید و در هر تکبیر دست هایش را به برابر گوشهایش بلند نماید؛ آن گاه «اعوذ بالله من الشيطان الرجيم» و «بسم الله الرحمن الرحيم» را با صدای آهسته بخواند؛ و پس از آن، سورهی فاتحه را همراه با سورهای دیگر با صدای بلند قرائت نماید. آن گاه رکوع و سجده کند همان گونه که در نمازهای روزانه رکوع و سجده مینماید؛ و به این ترتیب رکعت اوّل را به پایان رسانده است.
و چون به رکعت دوّم برخاست، به صورت آهسته «بسم الله الرحمن الرحیم» را بگوید؛ سپس سورهی فاتحه را همراه با سورهای دیگر با صدای بلند قرائت کند، و چون از قرائت فارغ گردید، سه بار با صدای بلند «الله اکبر» بگوید، و با هر تکبیر، دستهای خویش را نیز بلند نماید. و سپس تکبیر چهارم را بدون این که دست هایش را بلند کند، بگوید و به رکوع برود و نماز را همانند نمازهای روزانه به پایان برساند؛ این طور که پس از خواندن تشهّد، درود و دعا، به سمت راست و چپ سلام بدهد.
س: آیا در میان تکبیرات زوائد، دستها باید آویزان باشند، یا باید زیر ناف بسته شوند؟
ج: دستها در تمامی تکبیرات زوائد، باید آویزان و رها باشند؛ به جز در رکعت اوّل پس از گفتن تکبیر سوم؛ که در آن جا دستها باید زیر ناف نهاده شوند.
س: چگونگی نماز عید را برای امام بیان کردید، حال بفرمایید که مقتدیها در نماز عید چه باید بکنند؟
ج: مقتدیها در تمامی امور باید به امام اقتدا کنند؛ به جز این که مقتدیها «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» و «بسم الله الرحمن الرحیم» و قرائت را نخوانند؛ و همچنین تکبیرات را با صدای بلند نگویند، بلکه آنها را با آهستگی بخوانند.
س: آیا در نمازهای عید فطر و عید قربان، خطبه وجود دارد؟
ج: آری؛ پس از گزاردن نمازهای عید فطر و عید قربان، ایراد دو خطبه، سنّت است؛ از این رو امام به ایراد خطبه بپردازد و در ضمن ایراد دو خطبه، مردم را به احکام و مسائل عید، مانند: صدقهی فطر در عید فطر، و احکام و مسائل قربانی و تکبیرات تشریق در خطبهی نماز عید قربان، راهنمایی و ارشاد نماید.
س: حکم خطبهی نمازهای عید فطر و عید قربان چیست؟
ج: خطبههای نماز عید فطر و نماز عید قربان، سنّت است که پس از نمازهای عید، ایراد میگردد.
س: حکم شنیدن خطبه برای مقتدیها و حضّار مجلس چیست؟
ج: گوش فرا دادن و خاموشی گزیدن به هنگام ایراد هر خطبهای واجب است؛ و فرقی نمیکند که این خطبه، «خطبهی جمعه» باشد یا «خطبهی عید».
س: اگر از کسی نماز عیدین با امام فوت شد، آیا در این صورت باید نماز عید را قضا بیاورد؟
ج: کسی که نماز عیدین با امام از وی فوت شده است، آن را قضا نیاورد؛ [زیرا که گزاردن نماز عیدین بدون جماعت صحیح نیست].
س: اگر چنانچه هلال عید فطر بر مردم [به جهت ابری بودن هوا یا ..]. مخفی و پوشیده ماند؛ و پس از زوال خورشید، مردم در پیش امام گواهی دادند که هلال عید فطر را دیدهاند، در این صورت نماز عید فطر را چه وقت برگزار نمایند؟
ج: در این صورت نماز عید فطر را به فردای آن روز موکول نمایند.
س: اگر برای مردم عذری پیش آمد، و از برگزار کردن نماز عید فطر در روز دوّم هم باز ماندند، در این صورت، چه وقت آن را برگزار نمایند؟
ج: تأخیر نماز عید فطر، تنها به فردای آن جایز است؛ از این رو پس از گذشت روز دوّم، نماز عید فطر برگزار نمیگردد و خوانده نمیشود.
س: اگر چنانچه عذری موجّه پیش آمد و نماز عید قربان در روز آن برگزار نشد، در این صورت چه وقت آن را بخوانند؟
ج: اگر چنانچه عذری موجود بود، در این صورت به تأخیر انداختن نماز عید قربان تا روز دوازدهم ذوالحجّه [یعنی دو روز پس از عید] جواز دارد؛ و پس از سپری شدن دو روز پس از عید، دیگر نماز عید قربان خوانده نمیشود.
س: «تكبيرات تشريق» چیست؟
ج: «تكبيرات تشريق» این است که پس از هر نماز فرض [۵۰]، بگوید: «الله اكبر الله اكبر، لا اله الا الله والله اكبر، الله اكبر ولله الحمد».
س: گفتن تکبیرات تشریق، از چه زمانی شروع میشود و در چه زمانی پایان مییابد؟
ج: امام ابوحنیفه / گوید:گفتن تکبیر تشریق پس از نماز صبح روز عرفه - یعنی روز نهم از ذی الحجّه - شروع میشود، و پس از نماز عصر روز عید قربان به پایان میرسد.
و امام ابویوسف / و امام محمد / گویند: گفتن تکبیرات تشریق، پس از نماز صبح روز عرفه آغاز میگردد و تا نماز عصر روز سیزدهم از ذی الحجّه ادامه دارد؛ و فتوا نیز به قول امام ابویوسف و امام محمد است. [۵۱] [از این رو گفتن تکبیرات تشریق یک بار به طور جَهری پس از نماز صبح روز عرفه - روز دهم از ذی الحجّه - تا عصر روز سیزدهم از ذی الحجّه بر هر کسی که نماز فرض را میخواند واجب است؛ چه نماز را به جماعت بخواند یا به تنهایی؛ چه مسافر باشد یا مقیم؛ چه مرد باشد یا زن؛ و چه روستایی باشد یا شهری].
س: آیا تکبیرات تشریق با صدای بلند خوانده میشود یا با صدای آهسته؟
ج: امام و مقتدی، تکبیرات تشریق را با صدای بلند بگویند؛ و فقط زنان تکبیرات تشریق را به صورت آهسته بخوانند.
س: اگر چنانچه امام، گفتن تکبیرات تشریق را پس از نماز فراموش کرد، آیا مقتدی میتواند تکبیرات را بگوید؟
ج: آری؛ هر گاه پس از نماز، امام فراموش کرد تا تکبیرات تشریق را بگوید، در این صورت مقتدی میتواند تکبیر تشریق را بگوید.
س: تکبیرات تشریق، چه حکمی دارند؟
ج: گفتن تکبیرات تشریق، بر هر کسی که یکی از نمازهای پنج گانهی فرض یا جمعه را میخواند، واجب است. [چه نماز را به جماعت بخواند یا به تنهایی؛ چه مسافر باشد یا مقیم؛ چه مرد باشد یا زن؛ و چه روستایی باشد یا شهری]؛ و فرد نمازگزار به مجرّد سلام، باید گفتن تکبیر تشریق را شروع نماید [۵۲].
[۴۹] علامه قدوری همین گونه بیان نموده است. نویسندهی کتاب «الفتاوی الهندیة» گوید: در روز عید قربان - در مسیر راه - تکبیر را با صدای بلند بگوید و چون به عیدگاه رسید، تکبیر گفتن را قطع نماید. و فتوا نیز همین گونه است. و قول مختار و برگزیده در مذهب آن است که در روز عید فطر نباید تکبیر با صدای بلند گفته شود. و فتوا نیز همین است که بیان شد. و در کتاب «غیاثیة» بدین موضوع اشاره رفته است. در کتاب «الجوهرة النیرة» چاپ مصر، (۱/۱۵۰) چنین آمده است: گفتن تکبیر با صدای آهسته در روز عید فطر مستحب است. پس مشخص میشود که اختلاف امام ابوحنیفه با امام ابویوسف و امام محمد در مورد تکبیر روز عید فطر، در خود گفتن تکبیر نیست، بلکه اختلاف آنها در بلند یا آهسته گفتن تکبیر، هنگام رفتن به سوی عیدگاه در روز عید فطر است. ر.ک: حاشیهی ابن عابدین شامی بر در المختار (۱/۵۵۸). [۵۰] اگر کسی پس از نماز عید، تکبیر تشریق گفت، این کارش ایرادی ندارد؛ زیرا این کار به مسلمانان به طـور ارثی منتقل شده است و پیروی از آنان نیز واجب میباشد؛ علماء و صاحب نظران اسلامی و فقهی بلخ نیز بر این باورند. [به نقل از «درالمختار»]. و در این جا عبارت «ایرادی ندارد»: به معنای «مندوب است» میباشد. [درالمختار ۱/۵۶۴] [۵۱] ر.ک: البحر الرائق (۳/۱۷۸) [۵۲] یعنی نباید در بین نماز و تکبیر تشریق، فاصلهای وجود داشته باشد تا مانع تکبیر گردد. و اگر فرد نمازگزار از مسجد خارج شد، یا از روی عمد یا فراموشی سخن گفت، یا به عمد خویشتن را بی وضو ساخت، در این صورتها تکبیر تشریق ساقط میشود. و اگر چنانچه فرد نمازگزار در فاصلهی نماز و گفتن تکبیر تشریق، از جهت قبله برگشت، در این صورت دو روایت [بر گفتن تکبیر یا ساقط شدن آن] وجود دارد. و اگر پس از سلام نماز، از روی فراموشی بی وضو شد، در این صورت قول صحیح آن است که تکبیر تشریق را بگوید و به خاطر وضو گرفتن از مسجد بیرون نشود. (در المختار ۱/۵۶۲).