سجدهی تلاوت
س: برخی از تلاوت کنندگان قرآن را مشاهده میکنیم که در اثنای تلاوت قرآن، یک سجده انجام میدهند؛ حقیقت این سجده چیست؟
ج: بدین سجده، «سجدهی تلاوت» میگویند؛ و سجدهی تلاوت بر کسی واجب است که آیهی سجده را میخواند یا آن را میشنود؛ و فرقی نمیکند که وی قصد شنیدن قرآن را داشته باشد یا نداشته باشد.
س: در چند سوره از سورههای قرآن، آیات سجده وجود دارد؟
ج: در قرآن کریم، چهارده آیهی سجده در چهارده سوره به شرح زیر وجود دارد:
۱- سورهی اعراف.
۲- سورهی رعد.
۳- سورهی نمل.
۴- سورهی اسراء.
۵- سورهی مریم.
۶- سورهی حجّ.
۷- سورهی فرقان.
۸- سورهی نمل.
۹- سورهی الم سجده.
۱۰- سورهی ص.
۱۱- سورهی حم سجده.
۱۲- سورهی نجم.
۱۳- سورهی انشقاق.
۱۴- سورهی علق.
این چهارده آیهی سجده در نزد حافظان و قاریان قرآن معروف و مشهوراند و در مصحفها نیز نشانهگذاری شده اند.
س: اگر پیشنماز آیهی سجده را تلاوت کند، آیا بر مقتدیها نیز سجدهی تلاوت واجب میشود؟
ج: هر گاه امام به طور آهسته یا بلند، آیهی سجده را تلاوت کند، پس امام و مقتدیها برای آیهی سجده، سجده نمایند.
س: اگر چنانچه مقتدی آیهی سجده را تلاوت کرد، آیا در این صورت بر مقتدی و امام، سجده تلاوت واجب میگردد؟
ج: در این صورت سجدهی تلاوت نه بر مقتدی لازم میگردد و نه بر امام.
س: اگر امام و مقتدی ها، آیهی سجده را از شخصی شنیدند که با ایشان در نماز شریک نبود، آیا در این صورت سجدهی تلاوت بر آنها واجب میگردد؟
ج: هر گاه امام و مقتدیها آیهی سجده را از شخصی شنیدند که با ایشان در نماز شریک نیست، پس امام و مقتدیها پس از فراغت از نماز، سجده کنند و در نماز سجدهی تلاوت را به جای نیاورند.
س: اگر این سجده را در نماز انجام دادند؛ آیا چنین سجدهای درست است؟
ج: هر گاه امام و مقتدیها این سجده را در اثنای نماز انجام دادند، ادای این سجده درست نیست.
س: آیا در این صورت نماز ایشان با این سجدهی اضافی، فاسد میگردد؟
ج: نمازشان با این سجدهی اضافی، فاسد نمیگردد.
س: اگر چنانچه کسی آیهی سجده را خارج از نماز تلاوت کرد و برای آن سجده نکرد؛ سپس تلاوت آن را در داخل نماز تکرار نمود و برای آن سجده کرد، آیا این سجده از جای هر دو آیهی سجده کافی است؟
ج: آری؛ در این صورت این سجده از جای هر دو سجده کافی است؛ البته تا آن گاه که مجلس تلاوت، تبدیل نشده و تغییر نکرده باشد.
س: اگر کسی آیهی سجده را خارج از نماز، تلاوت کرد و برای آن سجده نمود؛ سپس به نماز ایستاد و دوباره همان آیهی سجده را در نماز تلاوت کرد، آیا در این صورت، سجدهی اولی (خارج از نماز)، از جای این سجده کافی است؟
ج: در این صورت، سجدهی خارج از نماز، از جای سجدهی داخل نماز کافی نیست، و بر نمازگزار به جهت قرائت آیهی سجده در نماز، سجدهای دیگر لازم میگردد.
س: اگر کسی تلاوت یک آیهی سجده را چندین بار تکرار کند، آیا برای او یک سجده کردن کافی است؟
ج: کسی که تلاوت یک آیهی سجده را در یک مجلس تکرار میکند، برای او یک سجده کافی است؛ و اگر آیهی سجده را در مجلسهای گوناگون خواند، وجوب سجده نیز بر وی تکرار میگردد و هر گاه مجلس تلاوتکننده تکرار گردد وجوب سجده نیز بر وی تکرار میگردد؛ و همچنین اگر در یک مجلس، آیههای سجدهی چند سوره را بخواند، در این صورت نیز باید برای هر آیه، یک سجده بکند؛ گر چه همهی آیههای سجدهی سورهها را در یک مجلس تلاوت نماید.
س: کیفیت سجدهی تلاوت چگونه است؟
ج: کیفیت سجدهی تلاوت چنین است که نمازگزار به هنگام ادای سجدهی تلاوت بدون این که دستهای خویش را بلند کند، تکبیر (الله اکبر) بگوید، و یک سجده را انجام دهد؛ آن گاه «الله اکبر» بگوید و پیشانی خویش را از سجده بردارد؛ و در سجدهی تلاوت نه تشهّدی است و نه سلامی، (بلکه یک سجده را در میان دو تکبیر انجام دهد؛ تکبیری در هنگام نهادن پیشانی خود بر زمین برای سجده، و تکبیر دیگر در هنگام برداشتن پیشانی خود از سجده. و ادا کنندهی سجدهی تلاوت، دستهای خویش را در هنگام تکبیر بلند نکند و تشهّد را نخواند و بعد از سجده، سلام هم ندهد).