جزء هفدهم

١- سوره‌ی انبیاء با هشدار نسبت به برانگیخته شدن و وقوع قطعیِ آن، و این‌که وقوعش نزدیک است، آغاز می‌شود. آیا آمادگی‌اش را داریم!

٢- مجد و عظمت و شرافت بسته به پیروی از قرآن کریم است. ﴿لَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ كِتَٰبٗا فِيهِ ذِكۡرُكُمۡۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ١٠﴾ [الأنبياء: ١٠] یعنی: «به راستی برای‌تان کتابی نازل کرده‌ایم که آوازه و تعریف شما در آن است، آیا خِرد نمی‌ورزید؟!».

٣- توضیحِ مفصّل از اثبات توحید، و این‌که دعوتِ تمام پیامبران یکیست؛ و آن‌هم توحید می‌باشد.

٤- مناظره و مناقشه‌ی عقلی و عرضه‌ی ادله‌ی حسّی قابل رؤیت که بر یگانگی الله ـ دلالت دارد.

٥- دَمی از عذابِ الهی برای فراموشی کلّ نعمت‌ها و خوشی‌ها کافیست. به این آیه بیندیش: ﴿وَلَئِن مَّسَّتۡهُمۡ نَفۡحَةٞ مِّنۡ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ٤٦﴾ [الأنبياء: ٤٦]. یعنی: «و اگر شمّه ای از عذاب پروردگارت بدیشان برسد خواهند گفت: وای بر ما! به راستی که ما ستمگر بوده‌ایم».

٦- داستان نابودی بت‌ها به دست ابراهیم  ÷ مدل و الگویی زیبا در کارآزمودگی، حکمت و توکل قوی بر الله ـ است.

٧- شرح و بسط داستان بسیاری از پیامبران و چگونگی هلاکت مخالفین آنان به دست الله  أ و عزّت دادن به دوستانِ خویش.

٨- الگویی بسیار زیبا از ارتباطِ قوی و محکمِ پیامبران با آفریدگار و نجات آنان در لحظات سخت و دشوار، در سوره‌ی انبیاء.

٩- این سوره با ذکرِ عاقبت مشرکین و معبودان آنان پایان می‌یابد. سپس به توحید فرا می‌خواند.

١٠- سوره‌ی حج با ترساندن مردم از هول و هراس زلزله‌ی قیامت، و بر حذر داشتن از اتّباع شیطان، شروع می‌شود.

١١- جدال مشرکین در مورد انکار برانگیخته شدن بعد از مرگ و استدلال به ابتدای آفرینش انسان و زنده کردن زمینِ مرده و بی‌جان.

١٢- توضیح چگونگی فرض شدن حج و ذکر برخی از ارکان و مستحبات آن؛ البته با تمرکزی روشن بر اعمال قلب.

١٣- بزرگداشتِ شعائر و نشانه‌های حج و این‌که خودِ قربانی یعنی بزرگداشت الله  ﻷ. و آن را از عادات خارج کرده و در لیست عبادات به شمار می‌آورد.

١٤- ذکر اخراج مهاجرین از سرزمین و کاشانه‌شان؛ و سخن از شروط قدرت و تمکین در زمین.

١٥- ذکر بعضی از اقوام که پیامبران‌شان را تکذیب کردند. و در ادامه ذکر برخی از مکر و حیله‌ها و فتنه‌های شیطان.

١٦- ذکر دلایل بر وجودِ قدرت الله  أ و برخواستنِ بعد از مرگ و اعتراض و احتجاجِ مشرکین.

١٧- این سوره با دعوت به جهاد و برپایی نماز و چنگ زدن به الله  أ خاتمه می‌یابد.