فصل دوازدهم: ایمان به قدر و قضاء

انسان مسلمان به «قدر و قضاء» حکمت و اراده خداوند ایمان دارد. و بر این باور است که هیچ چیزی در جهان هستی به وجود نمی‌آید و هیچ پدیده ای - حتی کارهای اختیاری بندگان - جز بر اساس علم و برنامه ریزی و تقدیر خداوند روی نمی‌دهد. و او در فضاء و قدر و تصرف وتدبیر خود بر اساس «عدالت و حکمت» عمل می‌نماید، و حکمتش تابعی است از اراده او. هر چه را او بخواهد به وجود می‌آید و هر چه را که او اراده ننماید به وجود نخاهد آمد، و هیچ تحول و توانی جز در راستای خواست او کارساز نخواهد بود. برای اثبات موارد فوق می‌توان به دلایل نقلی و عقلی زیر استدلال نمود: