دلایل نقلی
۱- خداوند خود به توحید و یکتا پرستی فرمان می‌دهد و می‌فرماید: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱعۡبُدُواْ رَبَّكُمُ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ ٢١ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ فِرَٰشٗا وَٱلسَّمَآءَ بِنَآءٗ وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجَ بِهِۦ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ رِزۡقٗا لَّكُمۡۖ فَلَا تَجۡعَلُواْ لِلَّهِ أَندَادٗا وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ ٢٢﴾[البقرة: ۲۱ - ۲۲].
«ای مردم خدای خود را پرستش نمایید، آنکه شما و کسانی را که پیش از شما بوده‌اند آفریده است، تا (خود را پاک سازید و) راه پرهیزکاری را در پیش‌گیرید. خداوند شما کسی است که زمین را برای شما بگسترانید، (و آن را در خور اقامت و سکونت کرد) و آسمان را بسان کاخی بیافرید و از آسان آبی را فرو فرستاد و با آن انواع (گیاهان و درختان و) ثمرات را به وجود آورد، تا روزی شما گرداند. پس شرکا و همانندهایی را برای خدا قرار ندهید. در حالی که شما (از روی فطرت) می‌داند (که درست نیست)».
۲- و می‌فرماید:
﴿لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدۡنِي﴾[طه: ۱۴].
«هیچ فرمانروا و فریادرسی بجز من مشروعیت ندارد، پس تنها مرا فرمانبرداری و عبادت کنید».
۳- خداوند متعال در مورد توحید و یکتا پرستی در تاریخ می‌فرماید: ﴿وَلَقَدۡ بَعَثۡنَا فِي كُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجۡتَنِبُواْ ٱلطَّٰغُوتَ﴾[النحل: ۳۶]. «براستی در میان هر ملتی پیامبری را فرستادیم (که به آنان بگوید:) تنها خداوند را اطاعت و فرمانبرداری کنید و از طاغوت‌ها و گردنکشان دوری نمایید».
همچنین می‌فرماید:
﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِيٓ إِلَيۡهِ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ ٢٥﴾[الأنبياء: ۲۵]. «هیچ پیامبری را پیش از تو نفرستاده‌ایم مگر آنکه به او وحی نموده‌ایم که (الان نماید) هیچ معبود و مستعانی بجز من مشروعیت ندارد».
و می‌فرماید:
﴿إِيَّاكَ نَعۡبُدُ وَإِيَّاكَ نَسۡتَعِينُ ٥﴾[الفاتحة: ۵]. «(پروردگارا) تنها تو را عبادت و اطاعت می‌نماییم و تنها از تو درخواست کمک می‌کنیم».
۴- پیامبر (ج) هنگامی که معاذ بن جبل را به نجف فرستاد خطاب به او فرمود: «اولین چیزی که مردم را به آن دعوت می‌نمایی آن باشد که توحید و یکتا پرستی خداوند را مراعات نمایند».
و خطاب به ابن عباسب فرموده است: «...هر گاه چیزی را نیاز داشتی تنها آن را از او بخواه و هر گاه به یاری احتیاج داشتی تنها از او درخواست یاری کن».
و هنگامی که عده ای از مسلمانان از آزارهای یکی از منافقین به ستوه آمدن، گفتند: برویم به رسول خدا جپناه ببریم و استغاثه بنماییم، در پاسخ آنان رسول خدا فرمود: «به هیچوجه به من پناه برده نمی‌شود، بلکه این تنها خداوند است که به او پناه برده می‌شود و مورد استغاثه قرار می‌گیرد».
و زمانی عدی بن حاتم - که پیشتر مسیحی بود - این آیه راشنید که می‌فرماید:
﴿ٱتَّخَذُوٓاْ أَحۡبَارَهُمۡ وَرُهۡبَٰنَهُمۡ أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِ﴾.
«(اهل کتاب) پیشوایان مذهبی خود را به جای خدا به پروردگار و اربابی پذیرفته بودند».
خطاب به رسول خدا گفت: ما آنان را عبادت نمی‌کردیم. رسول خدا فرمود: «مگر اینگونه نبود که اگر آنان چیزی را که خداوند حرام کرده بود، حلال می‌نمودند و آنچه را خداوند حلال گردانیده بود، حرام می‌کردند، و شما هم از آنان پیروی می‌کردید؟ عدی گفت: بله، ما آنگونه عمل می‌کردیم. رسول خدا فرمود: همین کار شما عبادت برای آنان بوده است».