۳- تقدیر و هوشیاری
مؤمنِ به تقدیر همیشه هوشیار و بیدار است:
﴿فَلَا يَأۡمَنُ مَكۡرَ ٱللَّهِ إِلَّا ٱلۡقَوۡمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ٩٩﴾[الأعراف: ٩٩].
«در هیچ حالتی از چاره نهانی و مجازات ناگهانی خدا جز زیانکاران (و از دست‌دهندگان عقل و انسانیت) ایمن و غافل نمی‌گردند».
قلب بندگان همیشه در حال تغییر و دگرگونی است، قلب انسان میان دو انگشت خداوند رحمان قرار دارد و هر آن‌گونه که بخواهد در آن تصرف می‌کند. تیرهای سمی و خطرناک فتنه قلب انسان را مورد هدف قرار داده‌اند، اگر انسان چنین حالتی دارد و مؤمن از آن باخبر است، همیشه هوشیار و بیدار می‌ماند؛ چون از خاتمه‌ی بد و سرانجام نافرجام در امان نیست، بنابراین مؤمن تنبل و کسل نیست بلکه همیشه با جهاد، مبارزه، انجام دادن عمل نیکو و دوری از چیزهای حرام پابرجا و مقاوم باقی می‌ماند.
در حالی که قلب مؤمن با خداوند در ارتباط است، و همیشه او را فرا می‌خواند و به رحمتش امید دارد و از قدرتش یاری می‌طلبد و با دعا و نیایش خواهان ثبات و استقامت است.