۱- تسبیح
فرشتگان به یاد و ذکر خداوند مشغولند و بزرگ‌ترین ذکر آنان تسبیح است. فرشتگان حامل عرش خداوند، پروردگار را به تسبیح و پاکی یاد می‌کنند، آنجا که می‌فرماید:
﴿ٱلَّذِينَ يَحۡمِلُونَ ٱلۡعَرۡشَ وَمَنۡ حَوۡلَهُۥ يُسَبِّحُونَ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ﴾[غافر: ۷].
یعنی: «آنان که بردارندگان عرش خدایند و آنان که گرداگرد آنند به سپاس و ستایش پروردگارشان سرگرمند».
همانگونه که سایر فرشتگان به تسبیح او مشغول‌اند:
﴿وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ﴾[الشورى: ۵].
یعنی: «فرشتگان (با همه‌ی قدرتی که دارند دائماً) به تسبیح و تقدیس پروردگارشان مشغولند».
تسبیح فرشتگان خداوند متعال همیشگی و پیوسته است و هرگز قطع نمی‌شود، نه در شب و نه در روز، همانگونه که می‌فرماید:
﴿يُسَبِّحُونَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ لَا يَفۡتُرُونَ٢٠﴾[الأنبیاء: ۲۰].
یعنی: «شب و روز (دائماً به تعظیم و تمجید خدا مشغولند و پیوسته) سرگرم تسبیح و تقدیس‌اند و سستی به خود راه نمی‌دهند».
و به دلیل کثرت تسبیح در حقیقت تسبیح گویان واقعی فقط آنان هستند، و برای آنان مایهی افتخار و مباهات است:
﴿وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ١٦٥ وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ١٦٦﴾[الصافات: ۱۶۵-۱۶۶].
یعنی: «و ما جملگی (برای اطاعت یزدان و اجرای فرمان خداوند سبحان) به صف ایستاده‌ایم. و ما جملگی، به تسبیح و تقدیس خدا مشغولیم».
کثرت تسبیح آنان تنها بدین دلیل است که تسبیح بهترین ذکر است. ابوذرسروایت می‌کند که: از رسول خدا صپرسیده شد: بهترین ذکر کدام است؟ فرمود: «ذکری که خداوند آن را برای فرشتگان، یا برای بندگانش برگزیده است، یعنی: «سبحان الله وبحمده» [۲۷].
[۲۷] صحیح مسلم (۴/۲۰۹۳) شماره (۲۷۳۱).