نقش فرشتگان در پیدایش انسان‌ها
ابوذرسروایت می‌کند: از رسول خداصشنیدم، فرمود: «إِنَّ أَحَدَكُمْ يُجْمَعُ خَلْقُهُ فِى بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا ثُمَّ يَكُونُ فِى ذَلِكَ عَلَقَةً مِثْلَ ذَلِكَ ثُمَّ يَكُونُ فِى ذَلِكَ مُضْغَةً مِثْلَ ذَلِكَ ثُمَّ يُرْسَلُ الْمَلَكُ فَيَنْفُخُ فِيهِ الرُّوحَ وَيُؤْمَرُ بِأَرْبَعِ كَلِمَاتٍ بِكَتْبِ رِزْقِهِ وَأَجَلِهِ وَعَمَلِهِ وَشَقِىٌّ أَوْ سَعِيدٌ» [۳۸].
یعنی: وقتی چهل روز از نطفه در شکم مادر بگذرد، خداوند فرشته‌ای را زد او می‌فرستد، سپس فرشته صورت، چشم، گوش، پوست، گوشت و استخوان او را می‌سازد، آنگاه از پروردگار می‌پرسد: خدایا! مرد است یا زن؟ خداوند آنچه را که بخواهد حکم می‌کند و فرشته آن را می‌نویسد».
همچنین از ابن مسعود سروایت است که گفت: پیامبر راستگو و به راستگویی تأیید شده فرمود: «إِنَّ أَحَدَكُمْ يُجْمَعُ خَلْقُهُ فِى بَطْنِ أُمِّهِ أَرْبَعِينَ يَوْمًا ثُمَّ يَكُونُ فِى ذَلِكَ عَلَقَةً مِثْلَ ذَلِكَ ثُمَّ يَكُونُ فِى ذَلِكَ مُضْغَةً مِثْلَ ذَلِكَ ثُمَّ يُرْسَلُ الْمَلَكُ فَيَنْفُخُ فِيهِ الرُّوحَ وَيُؤْمَرُ بِأَرْبَعِ كَلِمَاتٍ بِكَتْبِ رِزْقِهِ وَأَجَلِهِ وَعَمَلِهِ وَشَقِىٌّ أَوْ سَعِيدٌ» [۳۹].
یعنی: نطفه‌‌ی جنین هریک از شما مدّت چهل روز در رحم مادر جمع می‌شود، سپس تا چهل روز دیگر به پاره گوشتی تبدیل می‌شود. آنگاه خداوند فرشته‌ای را می‌فرستند، و روح را در او می‌دمد، و او را به چهار چیز دستور می‌دهد: به ثبت و نوشتن عمل، روزی، مرگ و شقاوت یا سعادت او.
همچنین انس سروایت می‌کند که رسول خدا صفرمود: خداوند فرشته‌ای را مأمور رحم زن باردار می‌کند، پس از استقرار نطفه فرشته می‌گوید: پروردگارا! نطفه است، پروردگارا! لخته خونی است، پروردگارا! قطعه گوشتی است. وقتی که خداوند متعال اراده نمود آن نطفه را بیافریند، عرض می‌کند: پروردگارا! مرد است یا زن؟ بد بخت است یا سعادتمند؟ روزی او چیست؟ عمرش چقدر است؟ همه این‌ها را زمانی که انسان در رحم مادر است فرشته می‌نویسد [۴۰].
[۳۸] صحیح مسلم (۴/۲۰۳۷ شماره (۲۶۴۵). [۳۹] بخاری (۶/۳۰۳) شماره (۳۲۰۸) مسلم (۴/۳۰۳۶) شماره (۲۶۴۳). [۴۰] بخاری (۱۱/۴۷۷) شماره (۶۵۹۵) و صحیح مسلم (۴/۲۰۳۸) شماره(۲۶۴۶).