دنیای فرشتگان

جز کافران افرادی که مورد نفرین فرشتگان هستند

۱- زنی که از شوهرش اطاعت نکند

از ابوهریره سروایت است، که رسول خدا صفرمود: «هرگاه شوهر از زنش درخواست همبستری نمود و زن نافرمانی کند، فرشتگان تا صبح آن زن را نفرین می‌کنند». در روایتی دیگر آمده است: تا وقتی که به رختخوابش بر می‌گردد [۱۱۲].

۲- کسی که در قبال برادرش چاقو بکشد

ابوهریره سمی‌گوید: ابو القاسم پیامبر صفرمود: «هر کس با ابزار تیز و برنده (مانند کارد و چاقو به منظور تهدید) به برادرش اشاره کند فرشتگان او را نفرین می‌کنند، حتّی اگر برادر پدری و مادری یکدیگر باشند [۱۱۳].

نفرین نمودن فرشته بیانگر حرام بودن این کار است؛ زیرا موجب رُعب و وحشت برادرش می‌گردد، و گاهی شیطان او را به طغیان واداشته که او را به قتل می‌رساند، بویژه اگر از اسلحه‌های مدرن جدید باشد که ممکن است با کم‌ترین اشتباه و خطا خطرهای جبران ناپذیری به بار آورد، و موارد زیادی از این حوادث رخ داده‌اند.

۳- کسانی که به یاران رسول خدا صو ناسزا می‌گویند

در معجم طبرانی از ابن عباسببا سند حسن روایت شده که رسول خدا صفرمود: «هرکس به اصحاب و یاران من ناسزا بگوید، نفرین خدا و فرشتگان و تمام انسان‌ها بر او باد».

جای بسی شگفتی است که امروزه قوم‌هایی هستند که ناسزاگویی اصحاب بزرگوار رسول الله صرا دین و عبادت می‌دانند، و چنین می‌پندارند که این عمل (زشت) موجب نزدیک شدن به خداست، امّا پاداش آنان همان گفتار پیامبر صاست که پاداش وحشتناکی است.

۴- کسانی که مانع اجرای شریعت خداوند می‌شوند

از ابن عباسبروایت است که رسول خدا صفرمود: «هر کس مرتکب قتل عمد شد، بعنوان قصاص کشته می‌شود، و هرکس مانع اجرای قصاص شود، نفرین خدا، فرشتگان و تمام انسان‌ها بر وی باد» [۱۱۴].

بنابر این هرکس مانع اجرای حکم خداوند در مورد قصاص بوسیله‌ی مال، و توسل به مقام و قدرت باشد این نفرین او را شامل می‌شود. از این رو حال کسانی چطور خواهد بود که نه تنها مانع قصاص، بلکه مانع تمام احکام شریعت می‌شوند؟!

۵- هرکس اهل بدعتی را پناه دهد

از جمله کسانی که مورد نفرین خدا هستند، بدعتگزارانی هستند که در دین خدا نوآوری بوجود می‌آورند. یعنی از احکام و شریعت خدا تجاوز می‌کنند، یا بدعتگزاران را پناه داده، و از آنان حمایت و پشتیبانی می‌کنند. در حدیث صحیح آمده است: «فَمَنْ أَحْدَثَ حَدَثًا أَوْ آوَى مُحْدِثًا فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ» [۱۱۵].

یعنی هرکس در دین بدعت و نوآوری بوجود آورد، یا بدعت‌گذاری را پناه دهد، نفرین خدا، فرشتگان و همه‌ی مردم بر او باد.

بدعت و نوآوری در مدینه عبارت است از ارتکاب جرم و جنایت. از علی بن ابی طالب سروایت است که رسول خدا صفرمود: مدینه از فاصله‌ی عیر تا ثور (عیر و ثور دو کوه هستند که مدینه در فاصله‌ی میان آن‌ها قرار دارد) حرم است. هرکس در آن مرتکب جرم شود، یا اهل بدعتی را حمایت کند، نفرین خدا، فرشتگان و همه‌ی مردم بر او باد، و خداوند در روز قیامت طاعت و فدیه‌ی او را نمی‌پذیرد [۱۱۶].

[۱۱۲] صحیح بخاری (۹/۲۹۳) شماره (۵۱۹۳). [۱۱۳] صحیح مسلم (۴/۲۰۲۰) شماره (۲۶۱۶). [۱۱۴] صحیح سنن نسایی (۳/۴۹۲) شماره (۴۴۵۶). [۱۱۵] ابو داود و نسائی و حاکم روایت کرده‌اند. صحیح الجامع (۶/۸). [۱۱۶] بخاری (۴/۸۱) شماره (۱۸۷۰). مسلم (۲/۹۹۴) شماره (۱۳۷۰).