۷- معجزه و کرامت:
پرسش۱۹۸: «مُعجِزه» به چه چیزی گفته میشود؟
پاسخ: گاهی خداوند متعال چنان کارها و چیزهای فوق العاده و خارق العادهای بر دست پیامبران خویش ظاهر میکند که دیگران از انجام آنها عاجز و ناتواناند، و هدف این است که مردم، این نوع کارها و چیزها را مشاهده کرده، به حقانیت پیامبران پی برند و به آن اعتراف کنند. چنین چیزها و کارها را «معجزه» میگویند.
پرسش۱۹۹: پیامبران چه معجزههایی به مردم نشان دادهاند؟
پاسخ: پیامبران معجزههای متعددی نشان دادهاند، چند معجزه مشهور بشرح زیر میباشد:
۱- عصای حضرت موسی÷که به شکل مار بزرگی ظاهر شد و مارهای ظاهری جادوگران را بلعید.
۲- «ید بیضای موسوی» خداوند در دست حضرت موسی÷چنان نور و درخشندگی قرار داده بود که روشنایی آن بر نور و روشنایی آفتاب غلبه میکرد.
۳- خشکیدن دریای نیل برای موسی÷و همراهان وی- هنگامی که فرعون و لشکریان او، موسی و همراهانش را تعقیب کردند، موسی و همراهانش به محض اینکه به دریای نیل رسیدند، دریا خشکید و چندین راه عبور در آن پدید آمد. چون فرعون و لشکریانش به قصد عبور از دریا، به وسط دریا رسیدند، به دستور خداوند دریا از هر طرف موج آورد. و با امواج سهمگین خود، فرعون و فرعونیان را در کام نیستی فرو برد و غرق ساخت.
۴ - حضرت عیسی÷به دستور خداوند متعال مردهها را زنده میکرد. کورهای مادرزاد را بینایی میبخشید. گنجشکهایی از خاک و گل درست میکرد و در آنها میدمید، آنها پرواز میکردند.
۵ - بزرگترین معجزه پیامبر ما، قرآن کریم است که در حدود چهارده قرن گذشته است، ولی تا به امروز، ادیبان و لغت دانان بزرگ زبان عرب، نتوانستند مانند یک سوره کوچک از قرآن، درست کرده و بیاورند. و هر چند بکوشند، تا قیامت هم نخواهند توانست.
۶- دومین معجزه پیامبر اکرمجرفتن به معراج است.
۷- سومین معجزه ایشان شَقُّ القَمَر (دو نیم شدن ماه) است.
۸ - چهارمین معجزه آن حضرتجاطلاع از امور آینده جهان است که بر اثر اطلاع و آگاهی خداوند، بسیاری از امور آینده جهان را، به اُمت اطلاع داد. و همه آنها موافق پیشبینی و اطلاع آن حضرت به وقوع پیوستند.
۹- معجزه پنجم آن حضرت این است که غذای دو نفر را هزاران نفر خوردند و سیر شدند.
علاوه بر این، چند معجزه دیگر هم هست که در قسمتهای بعدی تعلیم الإسلام بیان خواهد شد. إن شاء الله
پرسش۲۰۰: «مِعرَاج» چه چیزی را گویند؟
پاسخ: به دستور خداوند متعال حضرت رسول اکرمجدر حالی که پاسی از شب گذشته بود پس از بیداری، از مکه سوار بر «بُراق» شده، به بیت المقدس رفتند، و از آنجا به آسمان هفتم تشریف بردند، و از آنجا تا جایی که خدا میخواست عروج کردند و در همان شب، به ملاقات رب العالمین مشرف شدند، و نیز از مراحل مختلف بهشت و دوزخ بازدید فرموده و سپس به مقام اول خویش باز گشتند. این سفر را «معراج» گویند.
پرسش۲۰۱: مراد از «شَقُّ القَمَر» چیست؟
پاسخ: شبی کفار مکه از رسول اکرمجخواستند که به آنها معجزهای نشان دهد، آن حضرتجبه سوی ماه اشاره کردند، ماه دو نیم شد و تمام حاضران مجلس هر دو قطعه ماه را مشاهده کردند. پس از آن هر دو نیم ماه بهم پیوسته شد و به حالت اول خویش بازگشت. این را «شق القمر» مینامند.
پرسش۲۰۲: «کرَامت» چیست؟
پاسخ: خداوند برای احترام و اعزاز بندگان خاص و نیک خود و بالا بردن مقام و مرتبه آنان گاهی بواسطه آنان کارها و چیزهایی ظاهر میکند که خلاف عادت و بسیار مشکل به نظر میرسند و دیگران نمیتوانند چنان بکنند. این نوع کارها را «کرامت» میگویند.
ظاهر شدن کرامات به دست اولیأ الله و بندگان صالح و نیک خداوند، ثابت و حق است.
پرسش۲۰۳: «معجزه» و «کرامت» چه فرقی با هم دارند؟
پاسخ: «معجزه» بر دست پیامبران ظاهر میشود و «کرامت» بر دست مؤمنان با تقوایی که سراسر زندگی شان مطابق با شریعت محمدیه علی صاحبها الصلواة والتسليم است. و اگر از دست افراد بیدین و لااُبالی و کسانی که هیچگونه تعهد و پای بند به شریعت ندارند، چنین کارهایی ظاهر شود، آنرا «اِستِدرَاج» میگویند، و دلیل بر حقانیت چنان افرادی نخواهد بود.
پرسش۲۰۴: آیا ظاهر شدن کرامت از دست اولیا و دوستان خدا لازم و ضروری است؟
پاسخ: خیر، لازم نیست که هر کس ولی باشد، صاحب کرامت هم باشد. ممکن است شخصی ولی و دوست خدا باشد ولی در طول عمر وی یک کرامتی هم از او ظاهر نشود.
پرسش۲۰۵: از دست بعضی فقرا و دراویش چنان چیزهایی ظاهر میشود که دیگران از آنگونه کارها عاجز هستند نسبت به اینها باید چه بگوییم؟
پاسخ: کسانی که اعمال، رفتار ظاهر و باطن شان مغایر با کتاب و سنت بوده و به عبارتی طریقتشان بر خلاف شریعت باشد اگر از دستشان چنان اموری سر بزند و ظاهر شود، آن را باید «جادو و استدراج» دانست هرگز کرامت نیست! چنین افرادی را ولی پنداشتن و کارهای خلاف عادت آنان را، کرامت دانستن، تلقین و حیله شیطانی بیش نیست. لذا باید از آنان دوری جست و برای هیچ کاری نزد آنها نباید رفت.
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ وَأَهۡلِيكُمۡ نَارٗا﴾[التحریم: ۶].
«ای آنانی که ایمان آوردهاید، خود و خانوادهتان را از آتش جهنم برهانید!».