ركن دوم نماز، قرائت:
پرسش۳۶۰: منظور از قرائت چیست؟
پاسخ: قرائت یعنی خواندن قرآن مجید در نماز.
پرسش۳۶۱: خواندن چه مقداری از قرآن در نماز، فرض است؟
پاسخ: حداقل خواندن یک آیه فرض است و خواندن سوره فاتحه واجب است. و در دو رکعت اول فرض و در تمام رکعات نماز وتر و سنت‌ها و نوافل بعد از سوره فاتحه خواندن دیگر سوره‌ای یا یک آیه بزرگ یا سه آیه کوچک، واجب است.
پرسش۳۶۲: آیا خواندن فاتحه، در تمام رکعات هر نماز واجب است؟
پاسخ: بجز رکعت سوم و چهارم نمازهای فرضی، خواندن فاتحه در تمام رکعات هر نماز واجب است.
پرسش۳۶۳: اگر شخصی خواندن یک آیه را هم یاد نداشت، چه کار بکند؟
پاسخ: بجای قرائت، سبحان الله یا الحمد لله بخواند، و یاد گرفتن و خواندن قرآن برایش لازم می‌شود. زیرا یاد گرفتن قرآن در حد قرائت فرضی فرض، و در حد واجب، واجب است. و کسی که اصلاً از قرآن چیزی یاد نداشت و در صدد یاد گرفتن آن هم نباشد شدیداً گناهکار می‌شود.
پرسش۳۶۴: در چه نمازهایی قرائت با صدای بلند خوانده می‌شود؟
پاسخ: بر امام واجب است که در دو رکعت اول نماز مغرب و نماز عشاء و در نماز جمعه، عیدین، نماز فجر، نماز وتر و تراویح در ماه مبارک رمضان با صدای بلند قرائت بخواند.
پرسش۳۶۵: در چه نمازهایی قرائت، آهسته خوانده می‌شود؟
پاسخ: در نماز عصر و نماز ظهر، امام و منفرد هر دو و در نماز وتر منفرد قرائت آهسته بخوانند.
پرسش۳۶۶: خواندن با صدای بلند تا چه حدی لازم است؟
پاسخ: حداقل باید چنین بخواند که صدایش را شخصی که در کنارش ایستاده بشنود و مقدار آهسته خواندن نیز چنان است که باید خود انسان صدایش را بشنود.
پرسش۳۶۷: به نمازهایی که با صدای بلند، در آنها قرائت خوانده می‌شود چه می‌گویند؟
پاسخ: به آنها نمازهای «جَهری» گفته می‌شود چون «جهر» به معنای صدای بلند است.
پرسش۳۶۸: اگر کسی الفاظ قرآن را با زبان نخواند فقط در خیال و تصور خویش به یاد آورد آیا فرض قرائتش اداء گردیده؟
پاسخ: خیر! فرض قرائت اداء نشده و نمازش هم صحیح نیست، زیرا قرائت حتماً باید با زبان خوانده شود.