تعریف اصطلاحی:
علامه قرافی/آن را چنین معرفی کرده است: «هي ما غيب العقل، والحواس دون أن يصحب ذلك نشؤة أو سرور». یعنی، (مخدر آن چیزی است که عقل و حواس را مختل کند، بی‌آنکه نشئه و شادیی دربر داشته باشد).
ابن حجر هیتمی فرموده است که آن عبارت است از: «تغطية العقل»(پوشاندن عقل) بدون از شدت طرب، زیرا این از ویژگی‌های مسکر مایع می‌باشد.
مصنف «عون المعبود»آن را چنین تعریف کرده است: «ما يغطي العقل دون حدوث طرب أو عربدة أو نشاط». (آن چیزی که عقل را بپوشاند بدون پیش آمدن طرب، عربده یا نشاط).
و در موسوعۀ فقهیه آمده است: «التخدير تغطية العقل من غير شدة مطربة»(تخدیر پوشاندن عقل است، بی‌آنکه طربی شدید دربر داشته باشد).
خلاصه این که به هر مادۀ خام یا ساخته شده‌ای که بیدارکننده یا آرام‌بخش باشد و بدون غرض طبی بکار گرفته شده موجب اعتیاد گردد و به دنبال آن ضرر جسمی، اجتماعی و اخلاقی پدید آید، مخدر نامیده می‌شود.
و این تعریف شامل تمام انواع مواد مخدر فعلی و آنچه در آینده پدید آید، می‌باشد.