بحث هشتم: بنگ
به آن شوکران و سیکران نیز میگویند و بعضی آن را شیکران نیز گفتهاند؛ بوتۀ آن بر روی زمین به شکل دایرهای پهن میشود و از وسط تا حدود کمتر از یک گز بالا میرود. بسیار سبز، شاخههای آن پرز و کرکدار، و برگهایش کلفت و پرآب است که در گوشه و کنارههای آنها بریدگی وجود دارد.
علامه ابن حجر هیتمی حکم آن را با حکم خمر (شراب) یکی قرار داده و گفته است:
«استعمال آنها (جوز بویا، شوکران و مواد مخدر دیگر) گناه کبیره و فسق است همانند استعمال شراب، و هرآنچه در وعید شرابخوار آمده است، در حق استعمالکنندگان مواد یاد شده، خواهد آمد؛ زیرا همۀ اینها در، از بینبردن عقل اشتراک عمل دارند...» [۱۶].
[۱۶] الزواجر، ج ۱، ص ۲۱۲.