حرکت صلیبیون برای فلسطین و قتل عام در شهر معره
پس از قتل عام انطاکیه صلیبیون بوهیموند را حاکم انطاکیه نمودند و خود به سوی فلسطین رهسپار شدند. نخست به شهر معرّه النعمان رسیدند، مردم شهر متحد شدند و مدتی از شهر دفاع کردند. ولی متأسفانه بعد از مدتی میان مردم اختلاف افتاد و چون شب شد یکی از مدافعین که از هم شهریان خود رنجیده بود قسمتی از برج و بارۀ شهر را که به وی سپرده شده بود رها کرد و قبیلۀ او نیز چنین کردند. سایر طوائف که رفتار آن‌ها دیدند نیز بخشهای دیگر شهر را که در اختیار داشتند رها کرده به خانه‌های خود رفتند و چون برجها از مدافع خالی شد، فرنگیان آگاه شده با شتاب از دیوار شهر صعود کرده و دروازه‌ها را گشوده وارد شهر شدند و سه روز در شهر معره به قتل عام پرداختند و مسلمین سزای نفاق و اختلاف و خودخواهی خود را دیدند و صد هزار تن در آن شهر کشته شدند و صلیبیون بر صغیر و کبیر رحم نکردند و مدت چهل روز ماندند. سپس به شهر عرقه شتافتند و مدت چهار ماه آنجا را محاصره کردند. اما بر اثر مقاومت مسلمین آنجا کاری از یپش نبردند. در این اثناء حکمران قلعۀ شیزر که نامش منقذ بن مقلد بود به کمک اهالی شتافت و با پرداخت مبلغی پول با صلیبی‌ها صلح کرد و آن‌ها عرقه را ترک کرده و عازم حمص شدند، حکمران حمص جناح الدوله چون سستی و نفاق مسلمین را می‌دانست، با فرنگیان صلح کرده و مبالغی پرداخت.
سپاهیان از آنجا رو به جانب بیت‌المقدس یعنی اروشلیم شتافتند و بیت‌المقدس به دست افتخارالدوله حکمران خلیفۀ فاطمی مصر بود، فرنگیان چون در راه به شهر عکا رسیدند حکمران عکا به استقبال ایشان آمد و گفت: ما تابع افتخار الدوله‌ایم و همین که شما شهر بیت‌المقدس را تسخیر کنید ما نیز بی‌دردسر تسلیم شما خواهیم بود.
سرداران صلیبی از عکا گذشته و در سرزمین‌های شمالی شامات می‌گشتند و اهالی شهرها برای دفع شر آن‌ها هر کدام جداگانه با پرداخت مبالغ بسیاری طلا ولایت خود را از قتل و غارت عمومی حفظ می‌کردند. در سرزمین لبنان مردم شهر ارکاس از فرنگیان استقبال نکردند، نیروهای صلیبی به چند قسمت تقسیم شده و یک قسمت تحت أمر رایموند و تنگرید آن شهر را محاصره کردند و قسمت سوم به شهر جبله تاختند و قسمت چهارم به شهر طرطوس رسیدند و در هر شهری یا قتل عام می‌کردند یا مبالغی گرفته و می‌گذشتند و این چهار قسمت به تدریج پیرامون بیت‌المقدس گرد آمدند و از آنجا که مقصد اصلی و بهانۀ اساسی جنگها تسخیر بیت‌المقدس بود، هنگام محاصره تمامی افراد فرنگی از بزرگ و کوچک مشارکت جستند تا از ثواب جهاد به خیال خود سهمی برده باند و آنجا را محاصره کردند و مدتی به زد و خورد و آتش زدن و غارت اطراف بیت‌المقدس مشغول بودند و برای کمی آب و خواروبار درفشار بودند که به آنان بشارت رسید دسته‌هایی از کشتی‌های اروپا حامل انواع لوازم و آذوقه اینک به ساحل رسیده است. فرنگیان با دلشادی فراوان به کنار دریا رفتند و محصولات کشتی‌ها را که به خشکی بود تحویل گرفتند ولی خود کشتی‌ها را ناوهای جنگی مصر دنباله کرده و همگی را مغلوب و نابود ساختند.
بالأخره اروپائیان چون فراوان از جنگل بریده و با آن چوبها سه برج بلند متحرک ساختند که بر داخل شهر تسلط و اشراف داشت. همچنین منجنیق‌های سنگ‌انداز و کله‌قوچی ساختند و دربارۀ شهر می‌کوفتند و بر فرق مدافعین و اهالی بی سلاح شهر سنگ و آتش و تیر زهرآلوده می‌باریدند.
اما نیروهای اسلام در برابر آن‌ها مقاومت و از شهر دفاع می‌کردند و بالأخره از برج گودافر آتش فراوانی بر سر مسلمین ریخته تا آنکه یکی از ادوات جنگی شهر آتش گرفت و شعلۀ آن به ساختمانهای دیگر سرایت کرد و فرو ریختن آتش و شدت دود، سپاه مدافع را ناچار به ترک باره گردانید و گودافر و تنی چند از یارانش با برج متحرک بر فراز باره آمد و توانستند دروازه‌های شهر را بگشایند. بدین ترتیب صلیبیون واردشهر بیت‌المقدس شدند و بر مرد و زن و کودک شیرخوار و زاهد گوشه‌نشین رحم نکرده و همه را از دم تیغ گذراندند!!