حدیث سی وپنجم: تعداد خطبۀ جمعه
جابر بن سمرهسروایت کرده است: «كَانَ یَخْطُبُ قَائِمًا ثُمَّ یَجْلِسُ ثُمَّ یَقُومُ فَیَخْطُبُ قَائِمًا فَمَنْ نَبَّأَكَ أَنَّهُ كَانَ یَخْطُبُ جَالِسًا فَقَدْ كَذَبَ فَقَدْ وَاللَّهِ صَلَّیْتُ مَعَهُ أَكْثَرَ مِنْ أَلْفَىْ صَلاَةٍ.» وفی روایة: «ثمَّ یَقْعُدُ قَعْدَةً لا یتكلمُ.» [۷۸]«پیامبر جایستاده خطبه می‌خواندند سپس می‌نشستند سپس می‌نشستند و در نهایت خطبه را ایستاده می‌خواندند (و به اتمام می‌رساندند)، هر کس به تو خبر دادند که ایشان نشسته خطبه می‌خواندند دروغ گفته است. و قسم به خداوند! من با ایشان بیش از دوهزار نماز را خوانده‌ام.» ودر روایتی آمده است: «سپس بین دوخطبه می‌نشست و سخن نمی‌گفت.»
این حدیث بیانی آشکار در این دارد که پیغمبر اکرم جدو خطبه خوانده‌اند و همچنین این روایت دلیل بر مواظبت پیامبر جبر ایستادن در حال خطبه می‌کند.
مچنین نشان می‌آید که بین دو خطبه بهترین کار برای همه سکوت وآرام گرفتن می-باشد.
[۷۸] (صحیح): مسلم (ش۲۰۳۳) / نسایی(ش۱۴۱۵و۱۴۱۷و۱۴۱۸و۱۵۷۴و۱۵۸۳و۱۵۸۴) / ابوداود (ش۱۰۹۵-۱۰۹۷) / ابن ماجه (ش۱۱۰۵و۱۱۰۶) از طریق (شعبة بن الحجاج وسفیان الثوری وابوخیثمة وابوعوانه وزهیر بن معاویة واسرائیل بن یونس وابوالاحوص) روایت کرده‌اند: «عن سماك بن حرب قال أنبأنى جابر بن سمرة (رضی الله عنه) أن رسول الله جكان یخطب قائما ثم یجلس ثم یقوم فیخطب قائما» و فی روایة سفیان «كانت خطبته قصدا وصلاته قصدا» وفی روایة ابوعوانه واسرائیل لابی داود وللنسایی: «ثم یقعد قعدة لایتكلم»