حدیث ششم: فضیلت نماز خواندن در مسجد الأقصی

عبدالله بن عمرو بن العاص سروایت کرده است: «عَنْ رَسُولِ اللَّهِ جقَالَ: إِنَّ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ ÷سَأَلَ اللَّهَ ثَلاثًا، أَعْطَاهُ اثْنَتَيْنِ، وَأَرْجُو أَنْ يَكُونَ قَدْ أَعْطَاهُ الثَّالِثَةَ: سَأَلَهُ مُلْكًا لا يَنْبَغِي لأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ فَأَعْطَاهُ إِيَّاهُ، وَسَأَلَهُ حُكْمًا يُواطِئُ حُكْمَهُ فَأَعْطَاهُ إِيَّاهُ، وَسَأَلَهُ مَنْ أَتَى هَذَا الْبَيْتَ، يُرِيدُ بَيْتَ الْمَقْدِسِ، لا يُرِيدُ إِلا الصَّلاةَ فِيهِ أَنْ يَخْرُجَ مِنْ خَطِيئَتِهِ كَيَوْمِ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: وَأَرْجُو أَنْ يَكُونَ قَدْ أَعْطَاهُ الثَّالِثَةَ» [۱۳]. «از پیغمبر خدا جروایت شده که فرمود: سلیمان پسر داود ÷سه چیز از خداوند خواست، خداوند دو مورد از آنها را به وی عطا کرد. و خواهش نمود که سوّمی را هم به وی ببخشد: درخواست کرد که مُلک و پادشاهی به وی عطا کند که به کسی غیر از او داده نشود، پس خداوند آن را به وی عطا کرد، و درخواست کرد هر قضاوتی که می‌کند موافق حکم خداوند باشد، پس خداوند آن را به وی عطا کرد، و درخواست کرد که هرکس به این خانه بیاد منظورش بَیتُ الْمَقْدِس بود که هیچ هدف و مقصدی جز نماز در آن نداشته باشد، گناهانش به‌گونه‌ای بخشیده شوند مانند (روزی که) از مادر به دنیا آمده باشد. رسول الله جفرمود: و من امیدوارم که خداوند این سوّمی را به وی عطا کرده باشد».

مسجد الأقصی دارای فضایل مختلفی می‌باشد، از جمله:

- اوّلین قبله مسلمانان بوده و آنها قبل از اتجاه به کعبه به‌سوی آن نماز می‌خواندند.

- إسراء پیامبر جدر شب معراج قبل از هجرت رو به‌سوی این مسجد بوده، خداوندأمی‌فرمایند: ﴿سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِيٓ أَسۡرَىٰ بِعَبۡدِهِۦ لَيۡلٗا مِّنَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ إِلَى ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡأَقۡصَا ٱلَّذِي بَٰرَكۡنَا حَوۡلَهُۥ لِنُرِيَهُۥ مِنۡ ءَايَٰتِنَآۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ١﴾[الإسراء: ۱]. «‏تسبیح و تقدیس خدائی را سزا است كه بنده‌ی خود (محمّد پسر عبدالله) را در شبی از مسجدالحرام به مسجدالأقصی (بیت‌المَقدِس) برد، آنجا كه دَور و بر آن را پربركت ساخته‌ایم. تا برخی از ن‌شانه‌های خود را بدو بنمایانیم. بی‌گمان خداوند بس شنوا و بینا است».

- همچنین طبق این روایت، ساخت آن توسط یکی از پیامبران بزرگ الهی صورت گرفته که این بر اهمیت موضوع می‌افزاید.

- وعلاوه بر اینها، هرکس به قصد نماز خواندن به مسجد الأقصی برود، خداوند أتمامی گناهان گذشته وی را خواهد بخشید و چه فضیلتی بزرگتر از این می‌باشد!.

با همه این فضایل از بزرگ‌ترین فضیلت آن طبق فرموده پیامبر ج، نماز خواندن در آن موجب بخشیده شدن تمامی گناهان و همانند روزی که انسان معصوم از مادر به دنیا می‌آید، می‌باشد؛ که امید است، خداوند قدیر و رحیم این توفیق را به تمامی مسلمانان عطا کنند که بار سفر به آنجا ببندند و دست صهیونیست غاصب و ملعون از آنجا کنده شود و رایت توحید و ایمان در آنجا برافراشته گردد.

[۱۳] (صحیح): احمد، المسند (ش۶۶۴۴) روایت کرده است: «حدثنا معاوية بن عمر و الازدی حدثنا إبراهيم بن محمد أبو إسحاق الفزاري حدثنا الأوزاعي حدثني ربيعة بن يزيد عن عبدالله بن الديلمي قال دخلت على عبدالله بن عمر و وهو في حائط له بالطائف یقول: ...». و ابواسحاق الفرازی هم متابعه شده وابن حبان (ش۶۴۲۰و۱۶۳۳)/ طبرانی، المعجم الاوسط (ج۹ص۱۵)/ طحاوی، شرح مشکل الآثار (ج۹ص۲۱۱)/ فسوی، المعرفة و التاریخ (ج۲ص۲۹۳) از طریق (بشر بن بکر والولید بن مزید والولید بن مسلم) روایت کرده‌اند: «ثنا الأوزاعي حدثني ربيعة بن يزيد حدثني عبدالله بن الديلمي سمعت عبدالله بن عمرو بن العاص يقول: ...». و اوزاعی هم متابعه شده و نسایی (ش۶۹۳)/ طبرانی، المعجم الکبیر (ج۱۳ص۶۳۱)/ ابوزرعه، الفوائد المعللة (ش۱۱)/ فریابی، القدر (ش۵۷)/ فسوی، المعرفة و التاریخ (ج۲ص۵۲۱)/ ابن عساکر، تاریخ دمشق (ج۲۲ص۲۹۴وج۳۱ص۴۰۳)/ خطیب بغدادی، الرحلة فی طلب الحدیث (ص۱۹۳) از طریق (سعید بن عبدالعزیز و معاویة بن صالح) روایت کرده‌اند: «عن ربيعة بن يزيد عن عبدالله الديلمي عن ابن الديلمي عن عبدالله بن عمر و یقول: ...». وربیعة بن یزید الایادی هم متابعه شده وحاکم، المستدرک (ش۳۶۲۴و۸۳)/ طبرانی، المعجم الکبیر (ج۱۳ص۶۲۹و۶۳۰) والمعجم الاوسط (ج۷ص۴۹)/ ابن ماجه (ش۱۴۰۸)/ ابن خزیمه (ش۱۳۳۴)/ بیهقی، شعب الایمان (ش۳۸۷۷)/ حکیم الترمذی، نوادرالاصول (ش۴۳۲و۴۳۱)/ مزی، تهذیب الکمال (ج۱۹ص۲۲)/ خطیب بغدادی، الرحلة فی طلب الحدیث (ص۱۹۷) از طریق (عروة بن رویم ویحیی بن ابی عمرو) روایت کرده‌اند: «ثنا عبدالله بن الديلمي دخلت علی علی عبدالله بن عمر و بن العاص وهو فی حائطٍ یقول: ...».ورجال احمد «رجال صحیحین» بوده جز عبدالله بن فیروز الدیلمی که «ثقة» ومترجم در تهذیب می‌باشد. و امام ابن حجر هم گفته است: «اسناد صحیحٌ». و امام نووی هم گفته است: «اسناده صحیحٌ». و امام حاکم نیشابوری گفته است: «هذا حديثٌ صحيحٌ قد تداوله الأئمة وقد احتجا بجميع رواته ثم لم يخرجاه ولا أعلم له علة». و امام ذهبی هم گفته است: «على شرطهما ولا علة له»[حاکم، المستدرک مع التلخیص للذهبی (ش۸۳)/ نووی، المجموع (ج۸ص۲۷۸)/ ابن حجر، فتح الباری (ج۶ص۴۰۸)]. باید اشاره کنیم که در روایت نسایی (ش۶۳۹) به جای عبدالله الدیلمی، (ابوادریس الخولانی) آمده که خطا می‌باشد؛ وسعید بن عبدالعزیز مخالف سایر راویان یعنی (اوزاعی ومعاویة بن صالح وعروة بن رویم ویحیی بن ابی عمرو) آن را روایت کرده است. هرچند هر دو راوی (عبدالله الدیلمی وابوادریس الخولانی) ثقة بوده وخللی در اسناد ایجاد نمی‌کند.