حدیث بیست و هفتم: با آرامش به مسجد رفتن
ابوهریره س روایت کرده است: «اَن رَسُولَ الله جقَالَ: إِذَا أُقِيمَتِ الصَّلاةُ فَلا تَأْتُوهَا تَسْعَوْنَ، ايتُوهَا تَمْشُونَ عَلَيْكُمُ السَّكِينَةُ، فَمَا أَدْرَكْتُمْ فَصَلُّوا، وَمَا فَاتَكُمْ فَأَتِمُّوا» [۶۳]. «هرگاه نماز اقامه گردید با عجله و شتابان به‌سوی آن نروید، با حالتی آرام و با تأنّی به سمت آن پیاده حرکت کنید، به هر (مقداری از نماز رسیدید) آن را بخوانید و هر مقدار را (از نماز از دست دادید، بعد از سلام امام برخیزید و آن را) تمام کنید».
از جمله اعمالی که رعایت آن در هنگام رفتن به نماز جماعت در مسجد مهم و مطلوبِ شریعت می‌باشد، عدم عجله و شتاب در رفتن به نماز جماعت می‌باشد، خصوصاً اگر شخص با ماشین یا مرکبی به مسجد می‌رود. در این حالتها باید شخص از دویدن و شتاب کردن در خارج و داخل مسجد خودداری کند و نباید به خود و دیگران استرس و تشویش وارد کند و با نهایت تأنّی و آرامش به‌سوی نماز برود و به هر مقدار از آن رسید، آن را بخواند و بقیه را بعد از اتمام جماعت انجام دهد.
همچنین هر ندایی مبنی بر اعلام حضور در مسجد و خطاب کردن امام تا آهسته نماز بخواند هیچ تأییدیه‌ای در شریعت ندارد، بلکه آنچه مطلوب شریعت می‌باشد حفظ تأنّی و سکوت در هنگام ورود به مسجد و حفظ آرامش خود و نمازگزاران می‌باشد.
[۶۳] (صحيح): بخاری (ش۹۰۸)/ مسلم (ش۱۳۸۹-۱۳۹۱)/ ابوداود (ش۵۷۲) ترمذی (ش۳۲۷)/ نسایی (ش۸۶۱)/ ابن ماجه (ش۷۷۵) از طریق (سعید بن مسیب و ابوسلمه بن عبدالرحمن وعبدالرحمن بن یعقوب و همام بن منبه) روایت کرده‌اند: «أن أبا هريرة قال سمعت رسول الله ج يقول: ...».