حدیث سی و سوّم: افضلیت نماز خواندن در خانه نسبت به مسجد برای زنان

همسر ابوحمید الساعدی بروایت کرده است: «أَنَّهَا جَاءَتْ النَّبِيَّ جفَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ جإِنِّي أُحِبُّ الصَّلَاةَ مَعَكَ! قَالَ جقَدْ عَلِمْتُ أَنَّكِ تُحِبِّينَ الصَّلَاةَ مَعِي وَصَلَاتُكِ فِي بَيْتِكِ خَيْرٌ لَكِ مِنْ صَلَاتِكِ فِي حُجْرَتِكِ وَصَلَاتُكِ فِي حُجْرَتِكِ خَيْرٌ مِنْ صَلَاتِكِ فِي دَارِكِ وَصَلَاتُكِ فِي دَارِكِ خَيْرٌ لَكِ مِنْ صَلَاتِكِ فِي مَسْجِدِ قَوْمِكِ وَصَلَاتُكِ فِي مَسْجِدِ قَوْمِكِ خَيْرٌ لَكِ مِنْ صَلَاتِكِ فِي مَسْجِدِي قَالَ فَأَمَرَتْ فَبُنِيَ لَهَا مَسْجِدٌ فِي أَقْصَى شَيْءٍ مِنْ بَيْتِهَا وَأَظْلَمِهِ فَكَانَتْ تُصَلِّي فِيهِ حَتَّى لَقِيَتْ اللَّهَ أ» [۸۲]. «وی پیش پیامبر جآمد و گفت: ای پیامبر خدا ج! به حقیقت من نماز (خواندن) را با تو دوست دارم. ای‌شان جفرمودند: می‌دانم که تو نماز (خواندن) را با من دوست داری و (با این وصف) نماز تو در هال خانه‌ات بهتر از نمازت در اتاقت است و نمازت در اتاقت بهتر از نمازت در خانه‌ات است و نمازت در خانه‌ات بهتر از مسجد قومت است و نمازت در مسجد قومت بهتر از نمازت در مسجد من (مسجد النبیّ ج) است. راوی گفت: پس زن امر کرد و برای وی مسجدی در آخرین قسمت خانه‌اش برای وی بنا شد به گونه‌ای که (فضای خانه‌اش را) تاریک کرد. و وی در آنجا نماز می‌خواند تا اینکه خداوند ﻷرا ملاقات کرد (و دار فانی را وداع گفت)».

این روایت صریح بوده که نماز خواندن زنان در خانه، حتی از مسجد النبی بیشتر فضیلت داشته وافضل است؛ چرا که شریعت همواره به دنبال حفظ حرمت وعورت زن بوده تا از فساد وبی بندوباری جامعه جلوگیری کند؛ واین وقتی امکان داشته که زنان محافظت شوند؛ اما چون در خانه ماندن برای زن واجب نبوده لذا شریعت ثوابش را افزون کرده تا زن بتواند با اختیار کامل ورضایت این امر را انجام دهد.

[۸۲] (صحيح): احمد، المسند (ش۲۷۰۹۰)/ ابن حبان (ش۲۲۱۷)/ ابن خزیمه (ش۱۶۸۹)/ رویانی، المسند (ش۱۱۱۵)/ ابن عبدالبر، التمهید (ج۲۳ص۳۹۸)/ ابن ابی خیثمه، التاریخ الکبیر (ج۲ص۸۰۲) از طریق (هارون بن معروف و أحمد بن عبد الرحمن و عیسى بن إبراهیم الغافقی) روایت کرده‌اند: «حدثنا عبدالله بن وهب قال حدثني داود بن قيس عن عبدالله بن سويد الأنصاري عن عمته أم حميد امرأة أبي حميد الساعدي أنها جاءت النبي جفقالت يا رسول الله ...». و عبدالله بن سوید هم متابعه شده وبیهقی، السنن الکبری (ش۵۵۷۷)/ ابن ابی شیبة، المصنف (ج۲ص۱۵۷)/ ابن ابی عاصم، الآحاد والمثانی (ش۳۳۷۹)/ طبرانی، المعجم الکبیر (ج۲۵ص۱۴۸)/ ابونعیم، معرفة الصحابة (ش۷۹۱۱) از طریق (عبد المؤمن بن عبدالله الکنانى وعبدالله بن لهیعه) روایت کرده‌اند: «عن عبد الحمید بن المنذر بن أبى حمید الساعدى عن أبیه عن جدته أم حمید ...». ورجال احمد «رجال صحيح»بوده وعبدالله بن سوید الأنصاری الحارثی [رک: مزی، تهذیب الکمال (ج۱۵ص۷۳)/ ابن عبدالبر، الإستیعاب فی معرفة الأصحاب (ج۱ص۲۸۳)/ ابن حجر، الإصابة فی تمییز الصحابة (ج۴ص۱۲۴)] وعمه‌اش أم حمید الأنصاریة [رک: ابن عبدالبر، الإستیعاب فی معرفة الأصحاب (ج۲ص۱۲۷)/ ابن حبان، الثقات (ج۳ص۴۶۱)] هردو صحابی هستند. و امام هیثمی هم گفته است: «رجاله رجال الصحيح غير عبدالله بن سويد الأنصاري و وثقه ابن حبان». و امام ابن حجر گفته است: «اسناده حسنٌ» [ابن حجر، فتح الباری (ج۲ص۳۵۰)/ هیثمی، مجمع الزوائد (ج۲ص۳۴)].