حدیث بیست و سوّم: جواز دخول حیوانات به مسجد در صورت عدم آلوده کردن مسجد
عبدالله بن عباس سروایت کرده است: «طَافَ النَّبِيُّ جفِي حَجَّةِ الوَدَاعِ عَلَى بَعِيرٍ، يَسْتَلِمُ الرُّكْنَ بِمِحْجَنٍ» [۴۶]. «پیغمبر جدر حجّة الوَدَاع در حالیکه روی شتر بوده، (چون نمی‌توانس با دست رکن را لمس کند،) آن را با عصایش لمس می‌نمود».
این حدیث اشاره به این دارد که طواف کردن بر روی حیوان و یا هر وسیله دیگر جایز می‌باشد و نیز می‌رساند که جایز است حیوان به محدوده مسجد داخل گردد ولی اگر آلوده شد باید سریعاً تمییز گردد.
همچنین حدیث بیانگر این می‌باشد که استلام با دست به حجرالأسود مستحب بوده و در صورت ناتوانی با عصا انجامش مستحب می‌باشد و نیز بکار بردن کلمه «حجة الوَداع» جایز می‌باشد [۴۷].
[۴۶] (صحیح): بخاری (ش۱۶۰۷و۱۶۱۲)/ مسلم (ج۲ص۹۲۶)/ ابوداود (ش۱۸۷۷)/ ترمذی (ش۸۶۵)/ نسایی (ش۷۱۳و۲۹۵۴)/ ابن ماجه (ش۲۹۴۸) از طریق (عبیدالله بن عبدالله وعکرمه) روایت کرده‌اند: «عن ابن عباس قال: طاف النبي جفي حجة الوداع على بعير يستلم الركن بمحجن». [۴۷] نک: ابن حجر عسقلانی، فتح الباری، شماره ۱۵۱۶.