پیروی از کتاب، سنت و فهم سلف صالح

دلایلی از قرآن کریم

۱- خداوند می‌فرماید:

﴿إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَٰنًا عَرَبِيّٗا لَّعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ ٢﴾[یوسف: ۲].

طبری می‌گوید: ما این کتاب واضح که قرآنی عربی است بر قوم عرب نازل کردیم تا در آن بیاندیشند و نسبت به آن علم و آگاهی کسب نمایند، ﴿لَّعَلَّكُمۡ تَعۡقِلُونَ﴾ [۱۱٩].

ابن کثیر می‌گوید: چون زبان عربی، فصیح‌ترین، واضح‌ترین، وسیع‌ترین و شفاف‌ترین زبان‌هاست و نسبت به زبان‌های دیگر قابلیت بیشتری در مفاهیم معنوی دارد، پس به همین خاطر، گرانقدرترین کتاب‌ها به گرانقدرترین زبان‌ها بوسیلۀ گرانقدرترین پیامبران، بواسطۀ گرانقدرترین ملائکه در گرانقدرترین مکان روی زمین نازل شده، و آغاز نزولش در گرانقدرترین ماه‌های سال ـ ماه رمضان ـ شروع شد، پس قرآن از هر نظر کامل و تمام است. [۱۲۰]

٧- خداوند عزوجل می‌فرماید:

﴿ وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ حُكۡمًا عَرَبِيّٗا﴾[الرعد: ۳٧].

عبدالرحمن بن ناصر السعدی می‌گوید: حقیقتاً این قرآن و کتاب را به عنوان حکمی عربی ـ حکم‌کننده و قابل قبول ـ با شفاف‌ترین زبان‌ها و فصحیح‌ترین لغات نازل کردیم، تا هیچ‌گونه شک و شبهه و اشتباهی روی ندهد، و فقط از او پیروی شود و هیچ نرمشی در او نشود و از چیزهایی که تراوشات هوی و هوس انسان‌های نادان و ضد و مخالف قرآن است، پیروی نشود. [۱۲۱]

۸- خداوند می‌فرماید:

﴿قُرۡءَانًا عَرَبِيًّا غَيۡرَ ذِي عِوَجٖ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ ٢٨﴾[الزمر: ۲۸].

٩- خداوند می‌فرماید:

﴿كِتَٰبٞ فُصِّلَتۡ ءَايَٰتُهُۥ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا لِّقَوۡمٖ يَعۡلَمُونَ ٣﴾[الفصلت: ۳].

۱۰- خداوند می‌فرماید:

﴿وَهَٰذَا كِتَٰبٞ مُّصَدِّقٞ لِّسَانًا عَرَبِيّٗا لِّيُنذِرَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَبُشۡرَىٰ لِلۡمُحۡسِنِينَ﴾‌ [الاحقاف: ۱۲].

۱۱- خداوند می‌فرماید:

﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا بِلِسَانِ قَوۡمِهِۦ لِيُبَيِّنَ لَهُمۡۖ فَيُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ ٤﴾[ابراهیم: ۴].

طبری می‌گوید: رسولان را فرستاد برای اینکه خداوند انسان‌ها را به آنچه از اوامر و منهیات به سوی‌شان فرستاده، آگاه کند، و حجت را بر آنها ثابت گرداند، توفیق هدایت یا ناکامی گمراهی، در دست خداست، و عده‌ای را در قبول آنچه که پیامبر از طرف خدا آورده ناکام می‌کند و عده‌ای را در قبول آن کامیاب و موفق می‌گرداند. [۱۲۲]

در این باره آیات دیگر زیادی وجود دارد.

[۱۱٩] تفسیر جامع البیان. [۱۲۰] تفسیر القرآن العظیم لإبن کثیر (۲/۴۶۶). [۱۲۱] تیسیر الکریم الرحمن. [۱۲۲] تفسیر جامع البیان.