«ضرورت شناخت إمام ÷»
نویسنده محترم می‌نویسد:
عن أبی الحسن ÷فی قوله تعالی: ﴿فَإِن لَّمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَكَ فَٱعۡلَمۡ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَمَنۡ أَضَلُّ مِمَّنِ ٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ بِغَيۡرِ هُدٗى مِّنَ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ ٥٠﴾[القصص: ۵۰].
قال: «من اتخذ دينه رأيه بغير إمام من أئمة الهدی» [۱].
پس از ترجمه فارسی نویسنده محترم اضافه می‌کند:
«اهمیت و اعتبار شناخت امام منصوب از سوی حق تعالی و سفارش شده از سوی پیامبر اکرم صبه اندازه‌ای است که امیر مؤمنان حضرت علی ÷شرط ورود به بهشت را برای بندگان خدا، معرفت امام و پذیرش امامت و ولایت امام معصوم از سوی مردم، و مهمتر از اینکه علت سقوط مردم را در دوزخ، امام ÷عدم قبول امامت و ولایت أئمه أطهار ‡از جانب آنان ذکر فرموده است» [۲].
«محتوای احادیث و روایات شرط ایمان به خدا و اساس اعتقاد راستین به اسلام را، اعتقاد قلبی به امامت عترت معصوم پیامبر صو معرفت امام معصوم بیان کرده است».
«و بلآخره منطق قرآن و زبان گویا به وحی پیامبر اکرم صدر نهایت صراحت و روشنی عدم شناخت صحیح و معرفت لازم از امام معصوم در هر عصری را، همسنگ با کفر روزگار جاهلیت دانسته است» [۳].
پس خواننده عزیز استحضار دارند که با توجه به فرموده نویسنده محترم در پرتو فرمایش که امام معصوم، حضرت موسی کاظم در تفسیر آیه پنجاه از سوره قصص فرموده‌اند، علامه ملا باقر مجلسی هم با نقل این حدیث شریف! این مطلب را تأیید کرده‌اند، و بنیاد پژوهشهای اسلامی هم با چاپ کتاب تجلی امامت در نهج البلاغه و نشر این روایت آنرا از «خرافات عوام» و روایات ضعیف، جدا کرده و بر آن مهر تحقیق و پژوهش و صحت زده. مفاد این حدیث شریف! چنین است که:
«شرط ورود به بهشت به بندگان خدا، معرفت امام و پذیرش امامت و ولایت امام معصوم از سوی مردم است» «و مهمتر از همه این که علت سقوط مردم در دوزخ عدم قبول امامت و ولایت أئمه اطهار است» [۴].
و باز در پرتو همین روایات که از ائمه معصومین نقل شده! و علمای بزرگوار شیعه آنها را نقل کرده‌اند، و بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی هم با همکاری نویسنده محترم کتاب (تجلی امامت در نهج البلاغه) لباس قشنگ و زیبای اسلام ناب و فقه پویا بر آن پوشانده‌اند، امامت نه تنها شرط ایمان به خدا و اساس اعتقاد راستین به اسلام است
«که عدم شناخت صحیح و معرفت لازم از امام معصوم در هر عصری همسنگ با کفر روزگار جاهلیت است»( [۵]).
و این حکم به فرموده نویسنده محترم اجتهادی و استنباطی نیست بلکه منطق قرآن و زبان گویای به وحی پیامبر اکرم صاست که در نهایت صراحت و روشنی بیان شده است!!.
[۱] بحار الأنوار جلد ۲۳ صفحه ۷۸. [۲] ص ۱۲-۱۳. [۳] ص۱۴. [۴] ص۱۲و۱۳. [۵] ص۱۴.