يا متعه
به صرف نظر از دلائل فراوان که برادران و عزیزان حفظ دارند و می‌توانند امثال بنده عاجز را خیلی راحت مجاب کنند و با اسم بردن از چند کتاب و عالم اهل سنت رعبی هم قائم کنند که دیگر کسی جرأت حرف زدن نداشته باشد؟! اما شما قضاوت کنید یک عقل سالم و مستقل و پاک از میل به هوی و هوس و شهوت این پدیده را در اجتماع می‌پذیرد؟! آیا واقعا تطبیق عملی آن مطابق با أدله و شروط و قیودی است که در اثنای مناظره با اهل سنت مطرح می‌کنید؟! آیا در جامعه‌ای که زن و مرد با هم زندگی می‌کنند و دختر و پسر (بشر و نه فرشته و معصوم) سر یک کلاس و یک میز می‌نشینند و طبعا طی این دو سه دهه هیچ مورد جرم اخلاقی عبور از خط قرمز ثابت نشده! فکر می‌کنید علت چیست؟! عقل سالم و مستقل که می‌گوید با بودن «موجود متعه یا صیغه» هیچ وقت هم عبور از خط قرمز ثابت نخواهد شد، چون بهانه آماده است هم برای پدر و مادر! هم برای جامعه! هم برای مأمورین! به نظر شما کار برد این عقل سالم در کجاست؟! و کجا باید انسان را حمایت و هدایت کند؟! دور نریم، از اذان و وضو و نماز بگویم.